هادی رضایتی کارگردان فیلم کوتاه «تیتان» که در بخش داستانی چهل‌ودومین جشنواره فیلم کوتاه تهران حضور دارد در گفتگو باخبرنگار مهر بیان کرد: ایده اصلی این فیلم کوتاه از داستان‌های فولکلور و افسانه‌های رایج مردم منطقه تالش گرفته شده هست. در این منطقه، افسانه‌ای با نام «تیتان» رواج دارد که نام یک غول هست که در جنگل‌ها و کوهستان‌ها زندگی انجام می‌دهد.
وی افزود: برای بسط فضای داستان، پژوهشی تطبیقی انجام گردید و مشابهاتی را در فرهنگ‌های دیگر نیز شناسایی کردم؛ برای نمونه، در فولکلور بریتانیا، داستان «بیوولف» وجود دارد که در آن قهرمانی شجاع با موجود تهدیدکننده جامعه مبارزه انجام می‌دهد. سرانجام خاستگاه اصلی این فیلم، داستان‌های فولکلور ایران و در مرحله بعد، نمونه‌های مشابه در دیگر فرهنگ‌ها بوده هست.
وی درباره فضای رازآلود این فیلم توضیح داد: تمرکز اصلی من بر ایجاد فضایی رازآلود و در عین حال، ارائه درامی محدود در دل روایت بوده هست. اثر حاضر عمدتاً از پرداخت مستقیم به امر ترسناک یا تخیلی پرهیز کرده و در عوض، بر قوه تخیل مخاطب و فضاسازی دقیق متکی هست. در واقع، کوشیده‌ام روایت را بر اساس همین فضا و تأثیرگذاری بر ذهن بیننده پیش ببرم.
این کارگردان تاکید کرد: تمامی بازیگران این پروژه از میان ساکنان بومی منطقه تالش و روستاهای واقع در ارتفاعات این استان انتخاب شده‌اند.
وی درباره نقش جشنواره فیلم کوتاه در سینمای ایران بیان کرد: به باور من، جشنواره‌های فیلم کوتاه نقش به‌سزایی در آماده‌سازی فیلمسازان برای حضور عرصه حرفه‌ای سینما ایفا می‌کنند. ساخت فیلم کوتاه، هرچندین از نظر روایت با فیلم بلند متفاوت هست اما زمینه‌ساز کسب تجربه‌های فنی و روایی ضروری برای فیلمسازان هست. نیز دسترسی به بودجه کمتر و امکان تولید با هزینه پایین‌تر، فرصت مناسبی برای تجربه‌اندوزی نسل جدید فراهم می‌آورد. از این رو، جشنواره‌های تخصصی فیلم کوتاه امکان داردند بستری برای پرورش فیلمسازان آینده کشور باشند، مشروط بر آنکه با نچندین اوقات فراجناحی و به دور از جهت‌گیری‌های خاص، به انتخاب و نمایش آثار بپردازند. این رویکرد امکان داردد به پویایی و تنوع در سینمای ایران بینجامد.
این کارگردان بیان کرد: متأسفانه در سال‌های اخیر، سینمای ایران به شدت تحت تأثیر جریان مسائل اجتماعی قرار گرفته هست. هرچندین پرداختن به این موضوعات لازم هست، اما غلبه این گونه سینمایی بر دیگر فرم‌ها و ژانرها سبب شده هست که سینمای ایران عمدتاً در قالب سینمای اجتماعی شناخته شود. حتی زمانی که فیلمی با رویکردی هنرمندانه و فارغ از فضای رایج ساخته خواهد گردید، کمتر مورد اقبال واقع خواهد گردید. در سال‌های اخیر، اغلب فیلم‌های کوتاهی که از ایران به جشنواره‌های بین‌المللی راه یافته‌اند، دارای محتوای سیاسی و مطابق با جشنواره‌ها بوده‌اند و کمتر شاهد حضور فیلم‌های صرفاً هنری و غیرسیاسی در عرصه‌های بین‌المللی بوده‌ایم.
رضایتی در پایان متذکر گردید: انتظار می‌رود جشنواره فیلم کوتاه تهران به فضای هنری و سینمایی اهمیت دهد و از فیلمسازان مستعد و جریان‌های متنوع حمایت کند. نیز، پرداختن به ژانرها و موضوعات گوناگون امکان داردد به تربیت نسل آینده سینمای ایران بینجامد. این امر شامل عوامل کلیدی در توسعه سینمای کشور محسوب خواهد گردید.
دیدگاه‌ها