به گزارش مهر، وبگاه خبری الخلیج در مقالهای به بررسی ۵ تغییر اساسی در نقشه موازنههای بینالمللی پرداخت که بنابراین موج به رسمیت شناخته شدن دولت مستقل فلسطین در میان کشورهای مختلف پیش از برگزاری نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد ایجاد شده هست.
این وبگاه خبری با اشاره به اینکه به رسمیت شناختن بینالمللی فلسطین ممکن هست معادله درگیری را تغییر دهد، مینویسد که به رسمیت شناختن دولت فلسطین که برای چندین تنها یک گام دیپلماتیک ظاهراً، در واقع ممکن هست پیامدهای عمیقی بر نقشه درگیریهای چندین دهه گذشته داشته باشد و رژیم صهیونیستی را به ویژه در سایه جنگ ویرانگر در غزه و گسترش شهرکسازیها در کرانه باختری تحت فشار فزاینده بینالمللی قرار دهد. از جهات دیگر، چندین ناظران سیاسی بر این باورند که تا زمانی که به رسمیت شناختن فلسطین با راهکارهای عملی برای حمایت از فلسطینیان همراه نشود، این اقدام شناسایی دولت مستقل فلسطین یک اقدام نمادین تلقی می گردد.
مؤلفههای اساسی به رسمیت شناخته شدن فلسطین
دولت فلسطین از به رسمیت شناختن دیپلماتیک گسترده، نمایندگیهای خارجی و حتی تیمهای ورزشی که در المپیک شرکت میکنند، برخوردار هست، اما در واقع، مرزهای مورد توافق، پایتخت به رسمیت شناخته شده، و ارتش ندارد.
نیز اشغال کرانه باختری توسط صهیونیستها و جنگ ویرانگر در غزه، باعث شده هست که تشکیلات خودگردان فلسطین از کنترل کامل بر مردم و سرزمین خود ناتوان باشد. پس از ایجاد موج جدید به رسمیت شناختن دولت فلسطین در مجامع بینالمللی ۵ نکته اساسی مطرح خواهد گردید که در ادامه بدان اشاره میکنیم:
۱. بعد حقوقی به رسمیت شناختن
کارشناسان حقوق بینالملل در گفتگو با روزنامه نیویورک تایمز تأکید کردند که به رسمیت شناختن فلسطین، تعهدات حقوقی را برای کشورها ایجاد انجام میدهد که عبارتند از: احترام به تمامیت ارضی فلسطین، به رسمیت شناختن حق دفاع از خود و تعهد این کشورها به احکام دیوان بینالمللی دادگستری، نظر به اینکه اشغالگری، نقض آشکار قوانین بینالمللی هست.
۲. به رسمیت شناختن فلسطین، واقعیت میدانی را تغییر نمی دهد
با وجود اینکه به رسمیت شناختن فلسطین، اتفاق ملموسی را در واقعیت میدانی ایجاد نانجام میدهد، اما صهیونیستها را با شرایط نسبتا سختی مواجه می سازد. دیوید لامی، وزیر امور خارجه سابق انگلیس، به سازمان ملل یادآوری کرد که کشورش مسئولیت تاریخی ویژهای پس از اعلامیه بالفور در سال ۱۹۱۷ دارد، که از ایجاد یک وطن ملی برای یهودیان حمایت میکرد، اما شرط آن عدم آسیب رساندن به حقوق ساکنان غیر یهودی قرار دارای بود. این اظهارات درحالی هست که انگلیس همچنان نیز به حمایت های گسترده از رژیم صهیونیستی ادامه می دهد و حاضر به کاهش این کمک ها نیست.
۳. مانع بزرگ شهرک سازی ها
به رسمیت شناختن فلسطین، بحث راهحل دو دولتی را دوباره مطرح انجام میدهد: یک دولت مستقل فلسطینی در کرانه باختری و غزه با پایتختی قدس شرقی، در کنار رژیم صهیونیستی. با این وجود، گسترش شهرکسازیهای صهیونیستی که شامل حدود ۶۰۰ هزار واحد صهیونیست نشین در کرانه باختری و قدس شرقی هست، ترسیم مرزها را به مانعی بزرگ در برابر هرگونه توافق آتی تبدیل انجام میدهد.
۴. مسئولیتهای فزاینده فلسطینی
به رسمیت شناختن فلسطین، تشکیلات خودگردان فلسطین را در برابر مسئولیتهای بزرگتری قرار میدهد تا توانایی خود را در اداره یک کشور اثبات کند که مستلزم اصلاحات جدی و کنترل امنیتی و سیاسی هست. این اتفاق در آینده مورد آزمایش واقعی قرار خواهد گرفت.
۵. انزوای واشنگتن و تل آویو در برابر اکثریت
ایالات متحده در آوریل ۲۰۲۴، قطعنامهای را که به فلسطین عضویت کامل در سازمان ملل را میداد، وتو کرد، این در حالی قرار دارای بود که ۱۲ کشور از آن حمایت کردند و انگلیس و سوئیس رأی ممتنع دادند تا واشنگتن مانع اصلی در این مسیر باقی بماند. با وجود مخالفت آمریکا و رژیم صهیونیستی با موج به رسمیت شناخته شدن فلسطین، این گام انزوای واشنگتن و تل آویو را عمیقتر انجام میدهد، زیرا بیش از ۱۴۰ کشور، فلسطین را به رسمیت میشناسند.
چندین از تحلیلگران مانند الیوت آبرامز، به رسمیت شناختن را تنها یک گام سیاسی داخلی در این کشورها دانستند و معتقدند که دستاوردهای عملی برای فلسطینیان ندارد. با این وجود چندین دیگر مانند جولی نورمن از مؤسسه « RUSI» معتقدند که به رسمیت شناختن در پاسخ به اصرار رژیم صهیونیستی بر رد راهکار دو دولتی صورت گرفته هست.
دورترین فاصله تا تشکیل دولت فلسطین
با وجود به رسمیت شناختنهای پی در پی، تحلیلگران معتقدند که تشکیل یک دولت مستقل فلسطینی بیش از هر زمان دیگری دور از دسترس شده هست، زیرا سیاستهای مستمر رژیم صهیونستی در گسترش شهرکهای صهیونیست نشین و تحمیل واقعیتهای نظامی در میدان، ایده «راهحل دو دولتی» را حدوداً غیرممکن کرده هست.
کابینه کنونی رژیم صهیونیستی که افراطیترین کابینه در طول موجودیت رژیم صهیونیستی توصیف خواهد گردید، به صراحت با دولت فلسطینی مخالفت انجام میدهد. چندین وزیران صهیونیست مانند بتسلئیل اسموتریچ و ایتمار بن گویر به وضوح اعلام میکنند که گسترش شهرکسازیها به طور قطع هرگونه چشمانداز برای دولت فلسطین را از بین خواهد برد.
امروزه بیش از ۷۰۰ هزار شهرکنشین صهیونیست در کرانه باختری و قدس شرقی زندگی میکنند که از نظر بینالمللی غیرقانونی محسوب میشوند. از جهات دیگر با پروژههای عظیم شهرک سازی مانند پروژه E1 که به تازگی رونمایی شده، کرانه باختری به جزایر فلسطینی پراکنده تبدیل خواهد گردید که با موانع و جادههای نظامی صهیونیستی محاصره شدهاند.
دیدگاهها