به گزارشبه گزارش شبکه خبر به نقل از وبدا، نیلگون پاسدار، مدیر گروه دندانپزشکی کودکان و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل با تأکید بر ضرورت مراقبتهای منظم دهان و دندان در کودکان دبستانی اظهار دارای بود: معاینات دندانپزشکی دوره‌ای نه تنها برای تشخیص زودهنگام پوسیدگی‌ها اهمیت دارد، بلکه امکان داردد به شناسایی اختلالات رویشی و مشکلات اسکلتی و فکی نیز کمک کند.
وی با اشاره به اهمیت «دندانهای آسیای اول دائمی» یا همان دندانهای شش‌سالگی افزود: این دندان‌ها بدون افتادن دندانهای شیری و در انتهای قوس فکی رویش می‌یابند. متأسفانه بسیاری از والدین متوجه حضور آن‌ها نمی‌شوند و زمانی به دندانپزشک مراجعه می‌کنند که پوسیدگی پیشرفت داشته و حتی عصب دندان را هم درگیر کرده هست.
پاسدار یکی از مؤثرترین اقدامات پیشگیرانه را شیارپوش (فیشور سیلنت) دندانهای شش‌سالگی دانست و توضیح داد: با پر کردن شیارهای سطوح این دندان‌ها پس از رویش، امکان دارد از نفوذ مواد غذایی و باکتری‌ها به عمق شیارها جلوگیری و احتمال پوسیدگی را تا حد زیادی کاهش داد.
این متخصص دندانپزشکی کودکان با بیان اینکه مراقبتهای بهداشتی از دندان‌ها در سنین دبستان باید زیر نظر مستقیم والدین انجام شود، بیان کرد: کودکان باید حداقل روزی دو بار با خمیردندان‌های استاندارد حاوی فلوراید و یک بار با نخ دندان، دندانهای خود را تمیز کنند. نظر به آنکه توانایی‌های حرکتی ظریف و کنترل عضلانی در این سن کامل نیست نقش والدین در نظارت بر نحوه مسواک‌زدن کودکان بسیار حیاتی هست.
وی در ادامه با اشاره به نقش تغذیه در سلامت دهان افزود: مصرف میان‌وعده‌های شیرین و چسبناک به‌ویژه در مدرسه، یکی از عوامل اصلی پوسیدگی دندان‌هاست. والدین باید میان‌وعده‌های سالم‌تری مانند میوه، مغزها و لقمه‌های خانگی را جایگزین تنقلات قندی کنند.
دکتر پاسدار با تأکید بر نقش فلوراید در پیشگیری از پوسیدگی بیان کرد: با وجود چندین تبلیغات منفی در فضای مجازی، هنوز در متون علمی فلوراید بعنوان ماده‌ای مؤثر در استحکام مینای دندان و پیشگیری از پوسیدگی توصیه می‌گردد. برای استفاده از فواید آن هر شش ماه فلورایدتراپی موضعی برای کودکان انجام شود.
این دندانپزشک در پایان اظهار امیدواری کرد که با آموزش و مراقبتهای صحیح در مدارس و خانواده‌ها، شاهد کاهش چشمگیر پوسیدگی دندان در کودکان باشیم و افزود: سلامت دهان و دندان از دوران کودکی آغاز خواهد گردید و بی‌توجهی به آن امکان داردد سلامت عمومی فرد را در بزرگسالی نیز به خطر اندازد.
دیدگاه‌ها