به گزارش شبکه خبر، گروه فرهنگ و ادب، طاهره طهرانی: سه سال دیگر، تاریخ بیهقی که یکی از مهمترین آثار نثر ادبیات ماست هزار ساله خواهد گردید؛ چندین سالی هست که روز اول آبان را به نام روز بزرگداشت ابوالفضل بیهقی _پدر نثر فارسی_ نامگذاری کرده اند. در این نگاه کوتاه می‌بینیم که چه کسانی با تصحیح باقیمانده این کتاب وزین پلی زده اند بر فراز این هزار سال، تا ما نیز بتوانیم بی‌واسطه آنچه بیهقی روایت انجام می‌دهد را ببینیم.
تصحیح «تاریخ بیهقی» به کوشش سید احمد ادیب پیشاوری
این کتاب نخستین چاپ مستقل این اثر در ایران و یکی از مهمترین گام‌های اولیه در احیای متون نثر فارسی در اوایل قرن چهاردهم هجری شمسی هست. ادیب پیشاوری نسخه خود از «تاریخ بیهقی» را در سال ۱۳۰۵ هجری شمسی (۱۹۲۶ میلادی) در تهران به صورت چاپ سنگی منتشر کرد. این چاپ بر پایه نسخه‌ای قرار دارای بود که او خود از هند تهیه کرده و با نسخهٔ چاپ کلکته (۱۸۶۲ م.) تطبیق داده قرار دارای بود. چندین سال بعد (۱۳۰۷–۱۳۰۸)، او این نسخه را بازبینی و حواشی تازه‌ای بدان افزود که در پایان با تصحیحات و اضافات به صورت کامل‌تر منتشر گردید. مقدمه کوتاه او بیشتر ستایش نثر بیهقی و تأکید بر ارزش ادبی و تاریخی متن هست، نه بررسی دقیق نسخه‌شناسی.
این چاپ، به تصریح پژوهشگران بعدی مانند دکتر علی‌اکبر فیاض و منوچهر دانش‌پژوه، اولین گام جدی در ایران برای نشر عمومی تاریخ بیهقی قرار دارای بود و زمینه را برای تصحیح‌های بعدی فیاض و غنی فراهم کرد. فیاض خود در چاپ معروفش از نسخهٔ ادیب پیشاوری به‌عنوان یکی از منابع استفاده کرده هست. به گفته سعید نفیسی، هرچندین ادیب پیشاوری در فهم نثر فارسی پخته هست، اما کم‌تر به مقابله دقیق نسخه‌ها و ضبط‌های ناسخین پرداخته و گاه معنی را بر اساس ذوق ادبی خود تفسیر کرده هست. از همین رو، چاپ او از حیث زیبایی ظاهری ممتاز ولی از نظر روش تصحیح انتقادی محدود به شمار می‌رود.
امروز چاپ ادیب پیشاوری جنبه تاریخی و نسخه‌پژوهانه دارد و معمولاً به عنوان منبع مقایسه‌ای در کار پژوهشگران (همچون در تصحیح‌های فیاض و یاحقی–سیدی) به کار می‌رود، نه به منزله چاپ علمی نهایی. با این همه، نقش او در احیای تاریخ بیهقی و معرفی مجدد آن به محافل ادبی ایران در دههٔ ۱۳۰۰ شمسی انکارناپذیر هست.
تصحیح «تاریخ بیهقی» به کوشش سعید نفیسی
این تصحیح از مهمترین چاپ‌های میانه قرن چهاردهم شمسی هست که در سال ۱۳۱۹ خورشیدی منتشر گردید و میان چاپ ادیب پیشاوری (۱۳۰۷ق/۱۲۶۹ ش) و چاپ علمی علی‌اکبر فیاض (۱۳۵۰ ش) قرار دریافت می‌کند.
نفیسی پس از مطالعه چاپ‌های کلکته (۱۸۶۲ م) و ادیب پیشاوری (۱۳۰۷ ق) به این نتیجه رسید که هر دو از نظر ضبط واژه‌ها، افتادگی‌ها و املای کهن دارای نارسایی‌اند و در مقدمه ویرایش خود تصریح کرد که باید «به روش پسندیده روزگار ما» چاپی تازه فراهم آورد. او از سال ۱۳۰۹ کار را آغاز کرد و پس از یک دهه کوشش سرانجام متن را به چاپ رساند.
نفیسی برای تصحیح خود از چندین منبع بهره برد: چاپ ادیب پیشاوری و چاپ کلکته به‌عنوان پایه اصلی، نسخه‌ای خطی از تاریخ بیهقی که به گفته خودش «دانشمندی گمنام» پیش‌تر با یکی از نسخه‌های معتبر مقابله کرده و حاشیه‌هایی دقیق بر آن افزوده قرار دارای بود؛ همین نسخه دستاویزی ارزشمند برای اصلاح متن گردید، نسخه‌های افزوده از کتابخانه مجلس شورای ملی، کتابخانه دانشگاه تهران، و چندین نسخه شخصی در خراسان و هند.
این تصحیح در سه مجلد منتشر گردید، دو جلد نخست شامل متن اصلی تاریخ بیهقی تا صفحه ۸۸۰ هست. جلد سوم ویژه تعلیقات و فهرست‌ها هست. او متن را با زبان و رسم‌الخط ادبی زمان خود تنظیم کرد، چندین تلفظ‌ها و املای کهن را به فارسی معیار نزدیک‌تر ساخت و توضیحات لغوی کوتاهی در پاورقی آورد. از تعلیقات ادیب پیشاوری نیز در جاهایی که لازم دانست استفاده کرد و با ذکر نقد خود در حواشی آورد. نفیسی نیز نخستین پژوهشگری قرار دارای بود که نسخه‌های بیهقی را به دو شاخه «هندی» و «ایرانی» تقسیم کرد و این تقسیم‌بندی بعداً در تصحیح فیاض مورد استفاده قرار گرفت.
تصحیح نفیسی از نظر روش انتقادی و میزان مقابله نسخه‌ها هنوز در مرحله‌ای میانه میان تصحیح ادبی سنتی و روش متن‌شناسی علمی قرار دارد، اما از نظر سبک نگارش، نظم و عرضه دانشچندین اوقات متن گامی مهم به سوی تصحیحات مدرن شمرده خواهد گردید. بنابراین، تصحیح سعید نفیسی امروز به‌عنوان پلی میان چاپ پیشاوری و چاپ علمی فیاض شناخته خواهد گردید: متنی خوانا و منقح برای مخاطب عام، اما با ارزش تاریخی و نسخه‌شناختی برای پژوهشگران سال‌های میانی قرن چهاردهم شمسی.
تصحیح «تاریخ بیهقی» به کوشش دکتر علی‌اکبر فیاض
این تصحیح مشهورترین و تأثیرگذارترین ویرایش قرن چهاردهم از این شاهکار نثر فارسی هست و از سال ۱۳۲۴ خورشیدی پایه نقد و ویرایش‌های بعدی گردید. دکتر علی‌اکبر فیاض (۱۲۷۷–۱۳۵۰) استاد ادبیات فارسی و بنیان‌گذار دانشکده ادبیات دانشگاه مشهد قرار دارای بود. او نخستین بار به همراه دکتر قاسم غنی در سال ۱۳۲۴ کار تصحیح «تاریخ بیهقی» را با مقابله چهار نسخه آغاز کرد و در سال ۱۳۵۰ خورشیدی، پس از گردآوری نسخه‌های تازه، متن نهایی خود را منتشر ساخت. این تصحیح به‌طور رسمی توسط دانشگاه فردوسی مشهد چاپ گردید و سپس بارها (شامل در سال‌های ۱۳۵۶ و ۱۳۸۴) تجدید چاپ گردید.
فیاض در تصحیح خود از حدود ده نسخه خطی و چاپی استفاده کرد، شامل: نسخه کهن فاضلیه (کتابت ۱۲۹۶ ق)، نسخه لیدن، نسخه هند (کلکته)، و نسخه‌هایی از کتابخانه آستان قدس رضوی و کتابخانه‌های استانبول و پاریس.
او برخلاف مصححان پیش از خود، روش علمیِ تطبیق نسخه‌ها و ضبط براساس اصالت زبانی و تاریخی متن را در پیش گرفت و اشتباهات چاپ‌های ادیب پیشاوری و نفیسی را با استناد زبان‌شناختی تصحیح کرد. مقدمه وی شامل مقاله‌ای محققانه با عنوان «نسخه‌های خطی تاریخ بیهقی» هست که نخستین بررسی جامع نسخه‌شناسی این اثر به‌شمار می‌رود. تصحیح فیاض شامل: مقدمه تحقیقی گسترده درباره بیهقی، سبک نثر و اهمیت تاریخی کتاب، متن اصلی در ۸۱۵ صفحه، حواشی دقیق و لغت‌نامه مختصر در پایان جلد هست. نیز رسم‌الخط او تا حد زیادی به شیوه خط فارسی کلاسیک وفادار هست، اما برای خوانایی بهتر، علائم نگارشی نوین را وارد متن کرد.
اشتهار این تصحیح به دقت، خوانایی و جامعیت سبب گردید که تا دهه‌ها چاپ معیار دانشچندین اوقات «تاریخ بیهقی» باشد و مبنای پژوهش‌های ادبی و تاریخی قرار گیرد. احمد کسروی و ملک‌الشعرای بهار از نخستین کسانی بودند که در مقالات انتقادی خود آن را «نخستین ویرایش علمی تاریخ بیهقی» خواندند.
تصحیح «تاریخ بیهقی» به کوشش دکتر خلیل خطیب رهبر
این کتاب شامل ویرایش‌های معتبر و مکمل این اثر تاریخی و ادبی هست که به صورت سه جلدی توسط نشر مهتاب منتشر شده هست. خطیب رهبر استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران قرار دارای بود که در تصحیح‌های خود، به‌ویژه در این اثر، شرح‌نویسی و ارائه توضیحات مفصل حاشیه‌ای را روشی برجسته و منحصربه‌فرد قرار داد. این تصحیح علاوه بر متن کامل، دارنده حواشی مفصل درباره واژگان، اصطلاحات، اسامی اشخاص و شرح جمله‌های دشوار هست که آن را همچون یک دایره‌المعارف کوچک پیرامون کتاب در آورده هست. دقت او در توضیح و تحلیل متون همراه با دانش وسیع زبان‌شناسی و تاریخ ادبیات، این نسخه را برای پژوهشگران و دانشجویان ادبیات فارسی و تاریخ معاصر غزنویان منبعی ارزشمند ساخته هست.
خطیب رهبر در مقدمه خود بر این اثر، نکات مهمی درباره صداقت و اطلاع کامل بیهقی از وقایع بیان کرده و بر ضرورت رعایت انصاف در تاریخ‌نگاری تأکید انجام می‌دهد. او نیز این ویرایش را به گونه‌ای نگریسته که علاوه بر متن تاریخی، از منظر بلاغت و نثر فارسی نیز غنی و خواندنی جلوه کند. تصحیح خلیل خطیب رهبر ویژگی‌های برجسته‌ای شامل شرح کاملی بر متن به صورت حواشی جامع دارد که آن را از بسیاری از نسخه‌های تصحیح‌شده متمایز انجام می‌دهد. این ویرایش یکی از معتبرترین منابع برای مطالعه متن و فهم عمیق‌تر «تاریخ بیهقی» هست و در حوزه‌های زبان‌شناسی، ادبیات و تاریخ، خصوصاً مربوط به دوره غزنویان، کاربرد فراوانی دارد.
سه نسخه از یک تصحیح و تولد «دیبای دیداری» و «دیبای رخصت»
تصحیح «تاریخ بیهقی» به کوشش محمدجعفر یاحقی و مهدی سیدی، از معتبرترین چاپ‌های معاصر این اثر کلاسیک نثر فارسی هست. این تصحیح دو جلدی توسط دکتر محمدجعفر یاحقی و دکتر مهدی سیدی، با همکاری گروهی از دانشجویان، پس از بیش از شش سال پژوهش و مقابله نسخه‌ها آماده گردید و نخستین‌بار در سال ۱۳۸۸ با انتشارات سخن منتشر گردید. چاپ هشتم آن در سال ۱۴۰۴ (۲۰۲۵) نیز تجدیدنظر و اصلاحات تازه‌ای داشته هست. جلد نخست شامل مقدمه مفصل مصححان، متن کامل تاریخ بیهقی، ملحقات (شامل مقدمه چندین نسخه‌های خطی و ترجمه بخش‌هایی عربی) هست و جلد دوم به تعلیقات و دوازده فهرست گوناگون (لغات، ترکیبات، عربیات، اعلام و…) اختصاص دارد.
یاحقی و سیدی در تصحیح خود از ۲۴ نسخه خطی استفاده کرده‌اند، شامل نسخه کهن فاضلیه (کتابت ۱۲۹۶ ق) و نسخه‌های پاریس و هند. آنان کوشیده‌اند با شواهد زبانی و تاریخی، قرائت‌های نادرست چاپ فیاض و دیگر مصححان را اصلاح کنند و در بسیاری موارد واژه‌ها و ترکیبات را با بررسی تطبیقی منابع بازسازی نمایند.
نکته قابل توجه این هست که کتاب‌های «دیبای دیداری»، «دیبای رخصت» و تصحیح اصلی دو جلدی «تاریخ بیهقی» هر سه حاصل کار مشترک محمدجعفر یاحقی و مهدی سیدی هسند، اما تفاوت‌هایی ماهوی و هدف‌گذاری‌شده میان آن‌ها وجود دارد. «دیبای دیداری» نسخه‌ای ساده‌تر و کم‌حجم‌تر از همان تصحیح علمی دو جلدی تاریخ بیهقی هست که هدفش سهولت دسترسی برای مخاطب عمومی بوده هست.
این کتاب، حاوی متن کامل تاریخ بیهقی براساس همان ویرایش دو جلدی هست، اما حواشی و تعلیقات تخصصی حذف شده‌اند. مقدمه بسیار کوتاه‌تر هست. اصطلاحات دشوار یا لغات غریب فقط در موارد ضروری توضیح داده شده‌اند. به تعبیر یاحقی، این ویرایش «نسخه‌ای دیداری و خواندنی برای عموم» هست که نثر آن چون «دیبای ظریف و دیدنی» لطافت دارد، و نام کتاب را از تعبیر خود بیهقی برگرفته‌اند: «دیبای دیداری» یعنی حریر نازکی که از ظرافت بتوان آن‌سویش را دید.
«دیبای رخصت» برخلاف «دیبای دیداری» اثری مستقل از تصحیح اصلی نیست، بلکه گزیده‌ای آموزشی از تاریخ بیهقی هست که برای دانشجویان ادبیات فارسی تنظیم گردید. هدف آن، آشنایی مخاطب با سبک بیهقی از رهگذر بخش‌هایی برگزیده و به‌طور کامل حاشیه‌نویسی‌شده هست. به تعبیر خود مصححان، این مجموعه به نوعی «دروازه ورود به جهان بیهقی» هست، دارای تعلیقات آموزشی، واژه‌نامه مختصر، و متن گزیده‌شده‌ای از بخش‌های پرکاربرد کتاب، همچون «باب خوارزم» و داستان حسنک وزیر.
تصحیح جعفر مدرس صادقی
به جز تصحیح‌های گفته شده، جعفر مدرس صادقی نیز تصحیحی از تاریخ بیهقی منتشر کرده هست. تصحیح «تاریخ بیهقی» به ویرایش جعفر مدرس صادقی، یکی از نسخه‌های معاصر این اثر کلاسیک نثر فارسی هست که توسط نشر مرکز منتشر شده هست؛ این تصحیح نسخه‌ای هست متین و روان از تاریخ بیهقی که با حداقل دخل و تصرف در متن اصلی و با افزودن مقدمات و فهرست‌های کاربردی برای عادی خوانندگان عرضه شده هست. این ویرایش به ویژه برای کسانی که می‌خواهند متن را به شکل نسبتاً دست‌نخورده ولی قابل فهم بخوانند، مناسب هست.
جعفر مدرس صادقی در مقدمه خود تاکید انجام می‌دهد که بیهقی با تأکید بر مشاهده مستقیم و ثبت دقیق جزئیات، تاریخی مستند و نیز دارای جنبه‌های ادبی و داستانی نگاشته هست. به همین دلیل هست که «تاریخ بیهقی» هم به مثابه یک تاریخ مستند و هم اثری ادبی و رمانتیک شناخته شده هست. این ویرایش بخشی از مجموعه «بازخوانی متون» نشر مرکز هست که هدفش ارائه متونی دست‌نخورده و در عین حال خواندنی برای عموم هست.
دیدگاه‌ها