عماد سلمانیان کارگردان فیلم کوتاه «هفت وادی» در گفتگو با خبرنگار مهر درباره مضمون و ساختار این اثر بیان کرد: فیلم «هفت وادی» در بخش تجربی جشنواره شرکت دارد و موضوع آن بحث عرفان هست. این فیلم اقتباسی آزاد از شعر «هفت وادی» نیشابوری هست. مضمون فیلم درباره سیر و سلوک عرفانی هست؛ سفری درونی که برای رسیدن به عرفان حقیقی باید هفت مرحله را پشتسر گذاشت.
وی درباره ساختار روایی و فرمی فیلم توضیح داد: فیلم از هفت سکانس تشکیل شده که هرکدام نمایانگر یکی از مراحل این سلوک معنوی هستند. در مجموع ۴۹ پلان برای فیلم طراحی و ساخته شده و یک پلان ماقبل تیتراژ هم داریم که به عنوان «زایش» اثر در نظر گرفته شده هست.
سلمانیان در ادامه درباره فضای حاکم بر فیلم عنوان کرد: در این فیلم تلاش کردیم میان شعر و تصویر و میان خیال و واقعیت، رابطهای تازه برقرار کنیم. اساس کار بر هفت کلمه بنا شده؛ هر کلمه، نماینده یکی از وادیهای عطار هست. از همینرو، فیلم در مرز میان رئال و متافیزیک حرکت انجام میدهد. از عناصر ویژه بصری استفاده کردیم تا خیال را به امر محسوس تبدیل کنیم. یکی از سکانسهای مهم، سکانس ششم یا همان «حیرت» هست. در این سکانس همه چیز وارونه هست؛ زنی در هوا معلق هست، آسمان زیر پای او قرار دارد و آبی در بالا شناور هست. ماهیهایی که از دریا بیرون آمدهاند، هر یک در حبابی کوچک زندگی میکنند و زنی که در آبِ خود را تماشا انجام میدهد. این سکانس استعارهای هست از لحظهای که انسان در مسیر سلوک، مرز میان واقعیت و توهم را گم انجام میدهد.
وی درباره شیوه تولید فیلم و نحوه استفاده از جلوههای ویژه تصریح کرد: برخلاف تصور، هیچ بخشی از فیلم با هوش مصنوعی ساخته نشده هست. تمام جلوههای ویژه به صورت واقعی و با حضور تیم متخصص در لوکیشنهای قشم و هرمز طراحی گردید. در طول فیلمبرداری، همراه با مسئولان سیجیآی که مسئولیت جلوههای ویژه و پستولید را برعهده داشتند، پلانبهپلان درباره جزئیات بحث میکردیم. هر قاب با دقت علامتگذاری میشد تا محل اجرای جلوهها و ترکیب عناصر مشخص باشد. چندین فضاها با پرده سبز، چندین با ساختارهای فیزیکی و ترکیبی از رنگ و نور ساخته شدند. این روند چندین ماه طول کشید تا به خروجی قابلقبولی برسیم و خوشبختانه نتیجه نهایی رضایتبخش قرار دارای بود.
سلمانیان درباره نگاه خود به قالب تجربی نیز یادآور گردید: متأسفانه در سینمای تجربی ایران، چندین اوقات برداشتهای نادرستی وجود دارد. بعضیها فکر میکنند فیلم تجربی یعنی اثری که روایت ندارد یا فقط مجموعهای از ریتم و تصویر هست. من این نگاه را قبول ندارم. فیلم تجربی باید مفهوم داشته باشد. روایت در این نوع سینما الزاما خطی نیست، اما باید اندیشه و معنا در آن جریان داشته باشد. اگر مخاطب بعد از دیدن فیلم بگوید؛ «نمیدانم چه دیدم» یا «نمیدانم چه چیزی را باید نقد کنم»، یعنی ارتباط بین اثر و تماشاگر قطع شده هست. این قطع ارتباط نشانه ضعف در درک زبان سینماست، نه الزام قالب تجربی.

وی افزود: به نظر من هر فیلمی، حتی اگر در قالب تجربی باشد، باید چیزی برای گفتن داشته باشد. معنا امکان داردد در فرم پنهان شود، اما نمیشود حذف شود. متأسفانه چندین فیلمسازان به سمت ساخت آثاری میروند که صرفاً ریتمیک و تصویریاند، بدون هیچ بنمایه فکری. این باعث خواهد گردید سینمای تجربی از جوهره اصلی خود یعنی تجربه و کشف معنا فاصله بگیرد.
سلمانیان در پایان تأکید کرد: من اعتقاد دارم تجربهگرایی بدون اندیشه، فقط بازی با فرم هست. مخاطب وقتی به تماشای یک فیلم تجربی مینشیند، میخواهد با جهان تازهای روبهرو شود، نه صرفاً با مونتاژی از تصویرها. اگر فیلم بتواند ذهن مخاطب را به تفکر وادارد و در او پرسشی ایجاد کند، آن فیلم موفق هست. در «هفت وادی» تلاش کردیم با تلفیق عرفان، شعر و خیال، تجربهای دیداری و درونی خلق کنیم؛ تجربهای که نه روایتمحور هست و نه صرفاً تصویری، بلکه سفری هست از درون انسان به سوی معنا.
فیلم کوتاه «هفت وادی» در بخش تجربی چهل و دومین جشنواره فیلم کوتاه تهران حضور دارد.
مریم مهدیزاده تنها بازیگر فیلم کوتاه «هفت وادی» هست.
دیگر عوامل این فیلم عبارتند از تهیهکننده: عماد سلمانیان، فیلمنامهنویس: عماد سلمانیان ،فیلمبردار: عماد سلمانیان، تدوینگر: نواب محمودی، صدابردار: مصطفی بهمنی، صداگذار: مجید نجاتی، موسیقی: فرشاد مشفقی، چهرهپردازی: گلناز نیسنی، نوشین رضایی، طراح صحنه: عماد سلمانیان، طراح لباس: عماد سلمانیان، جلوههای ویژه: سید حسن جوادی، سجاد مرادی.
دیدگاهها