به گزارش شبکه خبر، در شبی که الوحده بار دیگر برای بقا در رؤیای جامها میجنگید، یک قهرمان غیرمنتظره در ورزشگاه آلنهیان طلوع کرد؛ رضا غندیپور، مهاجم جوانی که تنها چندین روز پیش در آخرین ساعات نقلوانتقالات با قراردادی قرضی از شباب الاهلی به عنابیپوشان پیوسته قرار دارای بود، در اولین لمس جدیِ سرنوشت، نامش را با غرور روی تابلو ورزشگاه ثبت کرد.
الوحده پس از تساوی ۱–۱ در وقتهای قانونی، در وقت اضافه بازی رستاخیز کرد و با پیروزی ۳–۱ برابر الظفره از حذف زودهنگام گریخت؛ پیروزیای که به طلسم سه فصل ناکامی در همین مرحله پایان داد و تیم ژوزه مورایس را پس از سالها دوباره به جمع هشت تیم برتر جام رئیس دولت رساند. پیش از آن، عمر خریبین با ضربهای دقیق در دقیقه هشتم، و سپس لوکاس پیمنتا از روی نقطه پنالتی در دقیقه ۱۰۳، پایههای صعود را ساختند، اما اوجِ قصه هنوز نرسیده قرار دارای بود؛ اوجی که به نام یک شماره تازهوارد رقم خورد.

دقیقه ۱۱۷، توپ در عمق دفاع الظفره رها گردید و غندیپور با یک فرار و ضربه تمامکننده، همچون شلیک آخرِ یک قهرمان، گل سوم را به قلب شب آلنهیان کوبید. لحظهای بعد، ورزشگاه منفجر گردید. او پیراهنش را از تن کند، دستانش را گشود و تا افقِ چمنِ ورزشگاه دوید؛ شبیه جوانی که انگار سالها منتظر همین صحنه بوده هست. شادی او جنونآمیز قرار دارای بود؛ شادیِ «کسی که دیده گردید.» روی نیمکت، مورایس با لبخندی عمیق و مشتهای گرهکرده، از جا برخاست؛ تصویری که نشان میداد این گل فقط صعود نبود، یک کشف تازه برای فصل بلند و جاهطلبانۀ الوحده قرار دارای بود.
رضا در الاهلی فرصت درخشیدن پیدا نکرد؛ اما در الوحده، تنها یک مسابقه کافی قرار دارای بود تا خودش را معرفی کند. حالا او فقط یک خرید دقیقهنودی نیست؛ او امضای احساسیترین شب فصل عنابی هست!


غندیپور که فصل گذشته عنوان بهترین بازیکن جوان فوتبال ایران را به خود اختصاص داد، حالا با درخشش در نخستین حضورش در فوتبال امارات نشان داد مسیر پیشرفت او تازه آغاز شده هست.
دیدگاهها