به گزارش شبکه خبر، کبدی شاید هنوز در ایران بهعنوان رشتهای نوظهور شناخته شود اما در سالهای اخیر توانسته جایچندین اوقات ویژه در میان ورزشهای مدالآور کشور پیدا کند. هرچندین این رشته در مقایسه با بسیاری از ورزشهای پرقدمت مسیر کوتاهتری را پیموده ولی همواره یکی از رشتههای قابل اعتماد کاروانهای ورزشی ایران در بازیهای آسیایی بوده هست. همین پیشینه موفق سبب شده تا در سیاستگذاریهای کمیته ملی المپیک و ستاد اعزام کاروانهای ایران نام کبدی همواره در فهرست رشتههای اولویتدار قرار گیرد.
در جریان برنامهریزی برای اعزام تیمها به بازیهای آسیایی جوانان رایزنیهای متعددی صورت گرفت تا سرانجام کبدی نیز به جمع رشتههای حاضر در این رقابتها اضافه شود؛ موضوعی که نشاندهنده جایگاه این رشته در نگاه تصمیمگیران ورزش کشور هست. حتی در مورد بازیهای کشورهای اسلامی که قرار هست ششمین دوره آن بهزودی در ریاض عربستان برگزار شود نیز تلاشهایی برای گنجاندن کبدی در فهرست رشتهها انجام گردید هرچندین سرانجام این تلاشها بینتیجه ماند و کبدی در این دوره غایب خواهد قرار دارای بود.
با این حال نچندین اوقات به عملکرد چندین سال اخیر کبدی ایران نشان میدهد که با وجود حمایتهای گسترده این رشته هنوز نتوانسته به برتری پایدار در سطح قاره برسد و از سد هند بهعنوان مهد اصلی این ورزش عبور کند.

در بازیهای آسیایی جاکارتا کبدی ایران یکی از درخشانترین دورههای تاریخ خود را تجربه کرد. تیم ملی مردان با شکست دادن هند در فینال برای نخستین بار در تاریخ قهرمان آسیا گردید و بانوان نیز با غلبه بر همین حریف سنتی توانستند مدال طلای تاریخی را به نام خود ثبت کنند. آن موفقیت نقطه عطفی در مسیر رشد این رشته در ایران قرار دارای بود و نگاه بسیاری از مدیران ورزشی را نسبت به ظرفیتهای کبدی تغییر داد.
اما در بازیهای آسیایی هانگژو شرایط متفاوت قرار دارای بود. تیم ملی مردان در دیداری پرحاشیه بازی فینال را به هند واگذار کرد و به نقره بسنده کرد. در بخش بانوان نیز تیم ایران نتوانست به فینال برسد و با کسب مدال برنز به کار خود پایان داد. پس از آن در رقابتهای قهرمانی آسیا بانوان که اسفند ۱۴۰۳ به میزبانی تهران برگزار گردید ملیپوشان ایرانی بار دیگر مقابل هند متوقف شدند و به عنوان نایبقهرمان قاره رسیدند.
این روند در ردههای پایه نیز تکرار شده هست. در بازیهای آسیایی آسیا که بهتازگی در بحرین برگزار گردید هر دو تیم دختران و پسران ایران برابر حریفان هندی خود شکست خوردند و نتوانستند از نظر فنی و تاکتیکی برتری خاصی نشان دهند.

اکنون کبدی ایران در آستانه یکی از مهمترین سالهای خود قرار دارد. تیم ملی بانوان در اواخر آبان باید راهی رقابتهای قهرمانی جهان به میزبانی بنگلادش شود و پس از آن نیز بازیهای آسیایی ناگویا در پیش هست؛ جایی که بدون تردید کاروان ایران روی مدالهای این رشته حساب ویژهای باز کرده هست. با این وجود ارزیابی کارشناسان نشان میدهد که مسیر بازگشت به روزهای طلایی جاکارتا چندینان هموار نیست و برای دستیابی به قهرمانی باید فاصله فنی و روانی با تیمهای قدرتمند بهویژه هند کاهش یابد.
در این میان حضور عباس اورسجی در رأس کنفدراسیون آسیا نیز اگرچه از منظر مدیریتی جایگاه ایران را در قاره ارتقا داده ولی در بعد فنی و توسعهای هنوز تأثیر ملموسی در عملکرد تیمهای ملی به چشم نمیخورد. شاید یکی از چالشهای اصلی کبدی ایران در این سالها حفظ انگیزه پس از موفقیتهای بزرگ و تدوین برنامهای بلندمدت برای تربیت نسل جدید بازیکنان باشد.
در پایان باید بیان کرد کبدی همچنان شامل رشتههای پراهمیت و مدالآور ایران محسوب خواهد گردید؛ رشتهای که توانسته در مدت کوتاهی به سطح اول آسیا برسد ولی برای ماندن در اوج نیاز به بازنگری، برنامهریزی و نگاه علمیتری دارد. مسیر پیش رو دشوار هست ولی ظرفیتهای این رشته در ایران نشان میدهد که امکان دارد بار دیگر روزهای طلایی جاکارتا را تکرار کرد به شرط آنکه تجربههای گذشته چراغ راه آینده شود.
دیدگاهها