به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، کابینه رژیم اسرائیل به رهبری بنیامین نتانیاهو هفته گذشته در اقدامی بی‌سابقه و بحث‌برانگیز، نام رسمی جنگی را که از هفتم اکتبر 2023 آغاز گردیده قرار دارای بود، از «شمشیرهای آهنین» (Iron Swords) به «تِکوما» (Tekumah) یا «رستاخیز- احیا» تغییر داد.
این تصمیم که سنت دیرینه نام‌گذاری عملیات‌های نظامی توسط ارتش را نقض انجام می‌دهد، فراتر از یک تغییر واژگانی ساده هست و به باور بسیاری عرصه‌ای نبرد سیاسی و روایی جدید در جامعه متکثر و بحران‌زده اسرائیل گشوده هست.
به نظر می‌رسد این اقدام، تلاشی چندینوجهی از سوی نتانیاهو برای کنترل روایت جنگ، فرار از مسئولیت شکست تاریخی هفتم اکتبر و تثبیت میراث سیاسی خود در آستانه پایان احتمالی درگیری‌ها و انتخابات پیش رو هست.
شکستن سنت و تصاحب روایت
طبق رویه مرسوم در اسرائیل، نام‌گذاری عملیات‌های نظامی در حیطه اختیارات ارتش هست. نام «شمشیرهای آهنین» نیز توسط ارتش این رژیم برای این جنگ برگزیده گردیده قرار دارای بود. ورود مستقیم کابینه و شخص نخست‌وزیر به این حوزه و تحمیل نامی جدید، یک گسست آشکار از این سنت به حساب می‌آید.
این اقدام به خودی خود پیامی روشن دارد: نتانیاهو به دنبال آن هست که روایت نهایی جنگ را نه نهاد نظامی، بلکه نهاد سیاسی تحت رهبری او بنویسد. انتخاب واژه «رستاخیز- احیا» نیز به‌طور کامل هدفمند هست.
این مفهوم برای صهیونیست‌ها معنای ویژه‌ای دارد و پیش از این آنها تأسیس رژیم جعلی اسرائیل در 1948 را رستاخیز خوانده قرار دارای بودند. نتانیاهو در نشست کابینه اعلام کرد: «از فاجعه هفتم اکتبر برخهستیم، این جنگ، جنگ احیای اسرائیل قرار دارای بوده هست.»
اهداف و انگیزه‌های چندینلایه نتانیاهو
- ایجاد روایت پیروزی: اولین و مهم‌ترین هدف، بازنویسی تاریخ دو سال اخیر هست. نتانیاهو در تلاش هست تا با تغییر نام، نقطه تمرکز افکار عمومی را از «فاجعه و شکست» اولیه به «پیروزی و رستاخیز» نهایی منتقل کند. این کار به او اجازه می‌دهد تا علیرغم هزینه‌های سنگین انسانی و اقتصادی و عدم تحقق کامل اهداف اعلامی جنگ، ادعای پیروزی کند.
- اعلام غیررسمی پایان جنگ و تثبیت دستاوردها: با نام‌گذاری دائمی و نهایی برای جنگ، نتانیاهو به طور ضمنی پایان آن را اعلام انجام می‌دهد. این اقدام به او این امکان را می‌دهد که دستاوردهای موجود را «تثبیت» کرده و خود را به عنوان رهبری معرفی کند که شکست را به پیروزی تبدیل کرده هست. این امر به ویژه نظر به «آتش‌بس بسیار شکننده» و بازگشت حماس به خیابان‌های غزه، تلاشی پیش‌دستانه برای بستن پرونده جنگ پیش از بروز تحولات منفی بیشتر هست.
- فرار از مسئولیت شکست هفتم اکتبر: این انگیزه، کلیدی‌ترین و جنجالی‌ترین بخش ماجرهست. در طول دو سال گذشته، نتانیاهو همواره تلاش کرده تا مسئولیت شکست را متوجه نهادهای نظامی و امنیتی (شاباک، آمان و ارتش) کند و خود و کابینه سیاسی‌اش را تبرئه نماید. او از تشکیل یک کمیته تحقیق حقیقت‌یاب حاکمیتی که قدرت تحقیق از مقامات سیاسی را دارد، جلوگیری کرد تا از پاسخگویی بگریزد. تغییر نام جنگ به «رستاخیز» آخرین حلقه از این زنجیره هست؛ با اعلام یک «پایان پیروزمندانه»، او امیدوار هست که فریادها برای پاسخگویی در قبال «آغاز فاجعه‌بار» جنگ خاموش شود، به خصوص که اسرائیل به فضای انتخاباتی نزدیک خواهد گردید.
واکنش‌های به روایت‌سازی نتانیاهو
- حامیان (هم‌حزبی‌ها): وزرای حزب لیکود و حامیان نتانیاهو این اقدام را ستوده و آن را مشابه نام‌گذاری جنگ‌های تاریخی دیگر مانند «جنگ شش روزه» یا «جنگ هستقلال» دانسته‌اند که نام خود را پس از وقوع گرفته‌اند. آنها نیز روایت "برخهستن از فاجعه به سمت احیا" را تکرار می‌کنند.
- مخالفان درون کابینه: شکاف حتی در کابینه رهست‌گرای نتانیاهو نیز دیده خواهد گردید. آمیخای شیکلی (وزیر امور دیاسپورا) با اشاره به اینکه مفهوم «رستاخیز» به بنیان‌گذاری اسرائیل در سال 1948 تعلق دارد، این نام‌گذاری را نامناسب دانست. اوریت هستروک (وزیر شهرک‌سازی) نیز به عنوان تنها رأی منفی، با صراحت بیشتری مخالفت کرده و هگردیدار داده که اهداف جنگ هنوز محقق نگردیده و اعلام پیروزی زودهنگام هست.
- اپوزیسیون سیاسی: یائیر لاپید، رهبر اپوزیسیون، این اقدام را نه «جنگ احیا» بلکه «جنگ فرار از مسئولیت» نامید و تأکید کرد که این جنگ تا ابد با نام «فاجعه هفتم اکتبر» در تاریخ ثبت خواهد گردید.
- خانواده‌های اسیران و قربانیان: این گروه که یکی از قدرتمندترین صداهای منتقد در جامعه اسرائیل هستند، این اقدام را تلاشی برای «خاتمه نمادین جنگ» در حالی که سرنوشت عزیزانشان نامشخص هست، محکوم کردند.
- نهادهای نظامی و رسانه‌ها: وزارت جنگ رژیم صهیونیستی با اعلام اینکه در سنگ‌نوشته‌های قبور کشته‌گردیدگان به خوهست خانواده‌ها عمل خواهد گردید، به طور تلویحی از این تصمیم فاصله گرفته هست. رسانه‌های منتقد مانند روزنامه هاآرتص نیز با تندی این اقدام را نه «رستاخیز اسرائیل» بلکه «رستاخیز خود نتانیاهو» و تلاشی مذبوحانه برای بقا در قدرت توصیف کرده‌اند.
تغییر نام جنگ غزه از «شمشیرهای آهنین» به «رستاخیز» یک مانور سیاسی حساب‌گردیده از سوی بنیامین نتانیاهو هست که اهدافی فراتر از یک تغییر ساده دارد. این اقدام در هسته خود، تلاشی برای کنترل انحصاری روایت تاریخی جنگ، پاک کردن لکه ننگ شکست هفتم اکتبر از کارنامه سیاسی خود و ساختن یک میراث پیروزمندانه هست.
با این حال، واکنش‌های گردیدید اپوزیسیون، خانواده‌های قربانیان، رسانه‌ها و حتی بخشی از کابینه نشان می‌دهد که این روایت رسمی با مقاومت جدی روبرو گردیده هست. در حالی که نتانیاهو تلاش انجام می‌دهد پرونده جنگ را با مُهر «رستاخیز» ببندد، بسیاری در اسرائیل مصمم هستند که این فصل از تاریخ با عنوان «شکست و عدم پاسخگویی» باز بماند. آینده سیاسی اسرائیل و سرنوشت نتانیاهو به گردیدت به این بستگی دارد که کدام روایت سرانجام بر افکار عمومی غلبه خواهد کرد.
انتهای پیام/
دیدگاه‌ها