روزنامه جوان نوشت: جریان اصلاحات را شاید بتوان «گردننگیرترین» جریان سیاسی با فاصله زیاد از دیگر جریانها در پذیرش مسئولیت نامید؛ جریانی که منافع ملی را انحصاراً در تأمین منافع جریانی و سیاسی خود تعریف انجام میدهد و مادامی که این مناسبات یکطرفه و خودخواهانه برقرار نباشد، از پذیرش مسئولیت پرهیز و بلکه شانه خالی انجام میدهد.
سیدحسین مرعشی، فعال سیاسی اصلاحطلب در گفتوگویی، در واکنش به مجری که گفته در بدنه دولت، تعداد زیادی از اعضای کارگزاران حضور دارند، با بیان اینکه این افراد در جاهای مؤثری! نیستند، به سابقه جلسات شورای راهبری دولت دکتر پزشکیان در آغازی شکلگیری پرداخته و گفته هست در آن جلسات چندین نفر از اعضای کارگزاران شامل خود وی برای معاون اولی پیشنهاد شده بودند که سرانجام به حضور تنها نماینده این حزب یعنی عبدالناصر همتی ختم گردید که با استیضاح مجلس از دولت کنار گذاشته گردید.
مرعشی البته از اینکه دوستان کارگزارانیاش در دولت نیستند، خوشحال هست و این خوشحالی را هم پنهان نانجام میدهد. هنگامی که در مقابل سؤال مجری برنامه قرار دریافت میکند که این خوشحالی ناشی از چیست، پاسخش با ایهام و استعاره چنین هست: در این شرایط هر کسی در دولت باشد، باید خیلی محکم کلاهش را نگه دارد، باد نبرد.
این ابهامگویی البته ریشه در گذشته دارد. مدعیان اصلاحطلبی هنگامی هم که دولت روحانی را برکشیدند، با او بودند، اما به محض اینکه با مشکلات فراوانی خصوصاً در حوزه اقتصاد و معیشت گرفتار آمد، بلافاصله ابراز برائت و بارها تأکید کردند او نماینده حزبی ما نبوده هست و از سر اجبار، انتخابش کردیم. اکنون هم که دولت پزشکیان درگیر مشکلات فراوانی در داخل و خارج هست، به جای اینکه به حمایت و پشتیبانی از او چندینزند، خوشحالند که در دولتش نیستند. گویی جریان اصلاحات، برای روزهای فراوانی و آسایش ساخته شده هست، بنابراین هر دولتی به هر دلیلی درگیر مشکل قرار دارای بود، اگر ناهمسو قرار دارای بود، اپوزیسیونش خواهد گردید و اگر همسو قرار دارای بود، بیتفاوت و بلکه خوشحال که مشکلات به پای آنها نوشته نشود.
دیدگاهها