پارک اتوبوس در فوتبال از کجا آمد؟

به گزارش شبکه خبر، در فوتبال هدف اصلی ساده هست: باید بیشتر از حریف گل بزنی. اما راه رسیدن به این هدف امکان داردد از راه‌هایی به‌طور کامل متفاوت باشد. یکی از معروف‌ترین شیوه‌ها برای جلوگیری از گل خوردن، تاکتیک معروف «پارک کردن اتوبوس» هست.

اما «اتوبوس» دقیقاً یعنی چه؟ این اصطلاح در فوتبال هیچ ارتباطی با وسایل نقلیه عمومی ندارد. در فوتبال، وقتی تیمی با تمام نفراتش عقب می‌نشیند و تعداد زیادی از بازیکنان را پشت توپ مستقر انجام می‌دهد، می‌گویند «اتوبوس پارک کرده». یعنی همه در دفاع هستند و تیم عملاً از جلوی دروازه خود دیواری انسانی ساخته هست.

این روش ریسک را به حداقل می‌رساند، چون هرچه بازیکنان بیشتری دفاع کنند، احتمال گل خوردن کمتر هست. اما برای تماشاگرانی که دنبال فوتبال هجومی و جذاب‌اند، دیدن چنین بازی‌ای معمولاً خسته‌کننده هست. به همین دلیل، در ادبیات فوتبالی، اصطلاح «اتوبوس پارک کردن» اغلب بار منفی دارد. با این حال برای بسیاری از مربیان، نتیجه مهم‌تر از زیبایی بازی هست و اگر تاکتیکی خشک و بسته بتواند تیم را به پیروزی برساند، چرا که نه.

اما این اصطلاح از کجا آمد؟ اولین بار ژوزه مورینیو آن را وارد فرهنگ فوتبال کرد. سال ۲۰۰۴، وقتی ژوزه سرمربی پورتو قرار دارای بود، از این تعبیر استفاده کرد، اما اصطلاح «پارک کردن اتوبوس» پس از صبحتهای او در سال ۲۰۰۷ معروف گردید؛ زمانی‌که بعد از تساوی بدون گل مقابل تاتنهام، در قامت سرمربی چلسی بیان کرد: "در پرتغال می‌گوییم تاتنهام با اتوبوسش آمد و جلوی دروازه پارک کرد. اگر من جای هواداری بودم که ۵۰ پوند برای بلیت داده، ناراحت می‌شدم که تیمم فقط آمده دفاع کند. فقط یک تیم برای بردن بازی کرد و تیم دیگر فقط نمی‌خواست گل بخورد. این منصفانه نیست."

جالب اینجاست که خود مورینیو هم بعدها استاد همین سبک گردید. چلسیِ او در فصل ۲۰۰۵-۲۰۰۴ با ۲۵ کلین‌شیت در یک فصل لیگ برتر رکورد زد و قهرمان گردید؛ فقط با یک باخت در تمام فصل.

در سطح ملی هم مربیانی مثل اتو رهاگل (قهرمان اروپا با یونان در ۲۰۰۴) و فرناندو سانتوس (قهرمان اروپا با پرتغال در ۲۰۱۶) با همین فلسفه به موفقیت رسیدند. جووانی تراپاتونی هم زمانی گفته قرار دارای بود: "فوتبال شعر نیست، نثر هست."

در فوتبال باشچندین اوقات، مربیان ایتالیایی مثل ماسیمیلیانو آلگری، آنتونیو کونته و فابیو کاپلو به عنوان استادان «اتوبوس پارک کردن» شناخته می‌شوند. اما شاید تنها کسی که بتوان او را رقیب واقعی مورینیو در این سبک دانست، دیه‌گو سیمئونه باشد. مردی که از اتلتیکو مادرید یکی از منظم‌ترین و سرسخت‌ترین تیم‌های دفاعی قرن بیست‌ویکم را ساخته هست.