به گزارش شبکه خبر، تولید پارچه چادری، چادر مشکی، مقنعه و نیز تولید مانتو مطابق معیارهای مصوب، به‌عنوان مصادیق فعالیت فرهنگی موضوع بند «ل» ماده (۱۳۹) قانون مالیات‌های مستقیم محسوب خواهد گردید. بدین ترتیب، واحدهای تولیدی فعال در این حوزه‌ها از معافیت‌های مالیاتی برخوردار می‌شوند.
اسدالله سلیمانی، تولیدکننده و فعال حوزه حجاب در گفت‌وگو با خبرنگار مهر، بیان کرد: در ارتباط با مسئله تبدیل محصولات مرتبط با حجاب به یک کالای فرهنگی، باید توجه دارای بود که موضوع تنها محدود به تولید چادر نیست. آنچه که طی این سال‌ها از دولت، کمیسیون فرهنگی مجلس و قانون‌گذار مطالبه گردید، ظاهراً به نتیجه‌ای رسیده که ضمن تشکر از همه کسانی که زحمت کشیدن تا این موضوع نهایی شود مثل کمیسیون فرهنگی مجلس که قابل تقدیر وتشکر هست، اما با انتظارات‌مان فاصله دارد.
وی ادامه داد: به‌عبارتی شبیه این هست که ما به دنبال یک قنادی بودیم، اما سرانجام تنها یک جعبه شیرینی به ما داده گردید. این موضوع به طرز محسوسی تعدیل شده و نسبت به آنچه منظور اصلی قرار دارای بود، سطحی‌تر ظاهراً.
این فعال حوزه حجاب بیان کرد: هدف از این درخواست‌ها آن قرار دارای بود که حجاب به‌عنوان محصولی تعریف شود که انچه یک زن مسلمان بتواند در اجتماع از استفاده کند، یعنی حجاب عرفی و شرعی کالای فرهنگی شناخته شود مثل مانتو چادر روسری وعبایا به‌ویژه چادر مشکی که عنوان حجاب برتر را به خود دریافت می‌کند، مدنظر بوده هست. اما این اهداف سرانجام تنها به مباحث مرتبط با کارخانه‌های تولید چادر مشکی محدود شده هست.
اساساً چندین کارخانه تولید چادر مشکی در کشور داریم؟
وی یادآور گردید: مسئله‌ای که پیش می‌آید این هست که ما اساساً چندین کارخانه تولید چادر مشکی در کشور داریم؟ فعلاً یک کارخانه اصلی حجاب شهرکرد فعال هست. اگر قرار باشد از این کارخانه حمایت شود مثلاً با کاهش مالیات آن، آیا این حمایت حقیقتاً تأثیری بر قیمت تمام‌شده چادر برای مصرف‌کننده خواهد دارای بود؟ کاهش مالیات کارخانه سرانجام باعث نخواهد گردید قیمت محصول کمتر شود، بلکه این اقدام صرفاً به تقویت خود کارخانه کمک انجام می‌دهد. اگر هدف کاهش قیمت چادر مشکی برای مصرف‌کنندگان باشد، لازم هست رویکرد شفاف‌تر و جامع‌تری اتخاذ شود، چراکه صرف کاهش مالیات کارخانه بدون برنامه‌ریزی مشخص، نه تنها تأثیر ملموس بر بازار و زندگی مصرف‌کنندگان نخواهد دارای بود، بلکه تغییر محسوسی در تأمین نیازهای عمومی ایجاد نانجام می‌دهد.
سلیمانی بیان کرد: حدود ۸۰ درصد چادرهای مورد استفاده ما وارداتی هستند و این مسئله‌ای هست که ما سال‌ها درباره آن صحبت کرده‌ایم. هدف اصلی این هست که وقتی کالای فرهنگی به کشور وارد خواهد گردید، اقداماتی مثل حذف گمرک برای چادر مشکی و پارچه هایی که مانتو و عبا تولید خواهد گردید، باید ارز یارانه‌ای و ترجیحی به واردکنندگانی که در حوزه تولید محصولات حجاب فعالیت می‌کنند اختصاص داده شود تا این محصول برای مصرف‌کننده ارزان‌تر تمام شود. اما اگر تنها مالیات آن کاهش یابد، اثر چندینانی ندارد.
وی خاطرنشان کرد: هم‌اکنون، حدود ۶۰۰ تا ۷۰۰ واحد تولیدی و توزیعی در تهران داریم که مشغول تولید محصولات مرتبط با حجاب هستند. هدف این هست که این واحدها بتوانند مواد اولیه خود را با بهره‌مندی از امتیازات خاص فرهنگی وارد کنند. اما متأسفانه، تا زمانی که مواد اولیه با ارز گران‌قیمت وارد شود و اقدامات اساسی برای حمایت از این حوزه انجام نشود، تغییر واقعی رخ نخواهد داد.
این تولیدکننده بیان کرد: بحث‌هایی مثل مالیات، بیمه و مکان فعالیت این واحدها همه باید در قالب یک بسته جامع بررسی شوند، اما متأسفانه مسیر فعلی به نتیجه مطلوب نمی‌رسد. هرچندین قانون هفتم معافیت مالیاتی را مطرح کرده، اما اجرای این قانون چندینان تأثیرگذار نیست.
وی افزود: به طور مثال، اگر مالیات ۳۰ میلیون تومانی را از یک واحد تولیدی نگیرند، وان واحد هم این مقدار تخفیف قائل شود قیمتی که مصرف‌کننده نهایی پرداخت انجام می‌دهد خیلی تفاوت نخواهد کرد. در مجموع، این یک اقدام سطحی و مسکنی هست که اثر آن با سرعت از بین می‌رود.
بحث ما تنها درباره حجاب یا بی‌حجابی نیست
سلیمانی بیان کرد: نکته مهم این هست که بحث ما تنها درباره حجاب یا بی‌حجابی نیست؛ صحبت ما درباره محصولی هست که حدود ۱۵ یا ۲۰ میلیون نفر از بانوان محجبه کشور از آن استفاده می‌کنند. حتی بانوان غیرمحجبه نیز در مراسم یا مناسبت‌های مختلف از چادر استفاده می‌کنند، مثلاً در مشهد یا ایام عزاداری. بنابراین، این محصول در تمام نقاط ایران مخاطب دارد و نیاز به برنامه‌ریزی اصولی برای کاهش قیمت و دسترسی آسان‌تر آن وجود دارد. سرانجام، حذف مالیات چادر مشکی اگر به شکل غیرمتمرکز و بدون طراحی دقیق اتفاق بیفتد، نه برای تولیدکننده مفید هست و نه برای مصرف‌کننده.
وی یادآور گردید: ما به‌عنوان تولیدکنندگان و مطالبه‌گرانی که نیاز به توجه فرهنگی در زمینه محصولات حجاب داریم، نتوانسته‌ایم خواسته‌های‌مان را به درستی تعریف کنیم و اطلاعات دقیق و لازم را به قانون‌گذاران ارائه دهیم. طی ۱۲ سال گذشته، گلایه‌هایی از سوی مردم به‌دلیل نبود پوشاک مناسب با قیمت معقول، عدم نظارت کافی در زمینه پوشش‌های عفیفانه و محدودیت دسترسی آسان مطرح شده هست. در این راستا، سه راهکار پیشنهاد داده گردید که اجرای آن‌ها امکان داردد این مشکلات را مرتفع کند.
این فعال حوزه حجاب بیان کرد: اول آنکه محصولات مرتبط با حجاب، که نماد حجاب شرعی و عرفی و ابزار استفاده زنان مسلمان برای حضور در اجتماع هست، باید به‌عنوان «کالای فرهنگی» شناخته شوند. این اقدام امکان داردد شامل اعمال تخفیف‌های فرهنگی از مرحله تأمین مواد اولیه تا بیمه، مالیات و گمرک باشد. دوم آنکه ایجاد یک اتحادیه صنفی تحت نظارت نظام صنفی کشور، که وظیفه‌اش شامل شناسایی تولیدکنندگان واقعی، نظارت بر فروش، بررسی کیفیت محصولات و رعایت شئونات مربوطه باشد.
سلیمانی بیان کرد: سوم فراهم‌سازی مراکز عرضه مناسب از طریق همکاری نهادهای دولتی مانند شهرداری‌ها و استانداری‌ها جهت ارائه این محصولات هست؛ با اجرای این سه راهکار، دسترسی آسان، قیمت مناسب و نظارت مؤثر تضمین خواهد گردید. سرانجام اگر بپذیریم که حجاب سد اصلی و ستون استواری بنیان خانواده هست، اجرای این اقدامات برای یک دولت اسلامی امکان داردد بسیار شیرین و ساده باشد.
دیدگاه‌ها