اصغر طهماسبی بلداجی در گفتگو باخبرنگار مهر، با تبریک سالروز ولادت پرنور و سرور حضرت زینب کبری (س) و با اشاره به اینکه این بانوی بزرگوار الگویی برای تمام زنان و مردان حقیقت‌طلب و کمال‌جو هستند و حیات ایشان درس‌های کاربردی برای انسان‌ها دارد، اظهار کرد: در بیان مقام معنوی حضرت همین بس که نامشان را خداوند برگزیده، رسول خدا (ص) و امیرالمومنین (ع) ایشان را تکریم کرده، لقب نائبه زهرا (س) را داشته و یار و غمخوار و مدافع برادر بزرگوارشان حضرت سیدالشهدا (ع) بودند.
عضو هیئت علمی گروه قرآن و حدیث دانشگاه شهرکرد با ذکر اینکه حضرت زینب (س) از جانب پدرشان امام علی (ع) اذن تفسیر داشتند، ادامه داد: بی‌تردید جلوه‌های پیام‌ها و آموزه‌های وحیانی را امکان دارد در قول و عمل و سیره این بانوی بزرگوار مشاهده کرد و بررسی متن خطبه‌های ایشان نیز به‌خوبی مؤید این مطلب هست که حیات ایشان انعکاس آیات قرآن هست.
طهماسبی با تأکید بر تربیت زینب (س) در خانواده قرآنی و شکل‌گیری شخصیت قرآنی ایشان، بیان کرد: القاب این بانو همچون «عقیله وحی» یا «عقیلة النبوة» به خوبی به تربیت الهی و بالنده شدن در خانواده وحی اشاره انجام می‌دهد چرا که قرآن با وجود این خانواده آسمانی عجین شده و در سیره آنان به خوبی نمایان هست.
شکل‌گیری شخصیت قرآنی حضرت زینب (س)
این مدرس دانشگاه خطبه‌های حضرت زینب (س) در کوفه و شام را مهم‌ترین اسناد در هم کوبیدن بنیان کفر و نفاق و آشکارسازی حق و ماندگاری قیام حسینی (ع) دانست و توضیح داد: سخن گفتن در حال اسارت در کوفه بعد از مصیبت‌های عظیم در کربلا بسیار دشوار قرار دارای بود اما باعث نشد ایشان اندک تزلزلی داشته باشند بلکه در قامت یک خطیب و مفسر ورزیده با اقتدار و استوار به روشنگری پرداختند و در خطبه کوفه از استنادات قرآنی فراوانی استفاده می‌کنند.
طهماسبی چندین فرازها و اشارات قرآنی خطبه حضرت زینب (س) در کوفه را مرور کرد و بیان کرد: این خطبه را ایشان برای برائت از ظالمان، بدون بسم‌الله الرحمن الرحیم آغاز کردند و این حاکی از اهمیت سخن هست. در قرآن نیز سوره توبه بدون این لفظ نورانی آغاز خواهد گردید چرا که پیام رحمت الهی در بسم‌الله الرحمن الرحیم متناسب و هماهنگ با اعلام برائت و بیزاری در این سوره نیست.
وی ادامه داد: این بانوی مفسر قرآن نیز سخن خودشان را به شیوه برائت‌جویانه سوره توبه آغاز می‌کنند چرا که در میان قومی سخن می‌گویند که ظلم کرده و عهد خود را شکسته و با منافقان و کفار هم‌عهد شده هست. ایشان در بدو کلامشان از مشرکانی که در لباس اسلام به قدرت رسیدند و رسول خدا را جانشینی می‌کنند اما با حجت خدا به مبارزه برخاستند، بیزاری می‌جویند.
عضو هیئت علمی گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه شهرکرد ادامه داد: زینب (س) در خطبه کوفه با لفظ الحمدلله سپاس و ستایش خدا را به جا می‌آورند و در حالی که تمام هستی و خانواده خود را از دست دادند اما عارفانه و عاشقانه به حمد و ستایش می‌پردازند زیرا به رسم آموزه‌های قرآنی آموختند که همه امور به دست خداوند هست و باید در همه حال شکر الهی را به جا بیاوریم.
طهماسبی تصریح کرد: هر فراز از خطبه حضرت در کوفه اشاره‌ای قرآنی دارد و ایشان به مفاهیمی همچون عهدشکنی و عذاب الهی برای عهدشکنان، تأکید بر عظمت گناه کوفیان، عدم یاری ظالمان و عذاب خوارکننده آنان در قیامت و کمین الهی برای ظالمان اشاره دارند.
اشارات و استنادات قرآنی در خطبه‌های زینب (س)
این نویسنده و پژوهشگر قرآنی با ذکر اینکه در متن خطبه شام نیز استنادات قرآنی پرشماری را امکان دارد مثال زد، افزود: این خطبه زینب (س) نیز نقش مؤثری در لرزاندن کاخ ظلم و ستم ظالمان دارای بود و نهضت سیدالشهدا (ع) را تثبیت و ماندگار کرد. این خطبه به خوبی گویای تسلط همه جانبه ایشان بر کلام وحی قرآن دارد و یادآور مقام والای ایشان در تفسیر آیات هست.
طهماسبی اضافه کرد: در این خطبه نیز حضرت زینب (س) کلامشان را بدون لفظ نورانی بسم‌الله الرحمن الرحیم آغاز می‌کنند تا بیزاری از ظالمان را نمایان‌تر کنند و در این خطبه درخشان ضمن قرائت چندین فرازها و آیات، مفاهیم منبعث از آموزه‌های قرآنی همچون سرانجام بدکاران، سنت املاء یا مهلت به کافران، مقام و منزلت والای شهدا، عاقبت انتخاب بد، دفاع خدا از مظلومان و … را مطرح می‌کنند.
وی در پایان بیان کرد: ویژگی‌های حضرت زینب (س) نیز همچون کلامشان به خوبی مؤید علم و تسلط ایشان بر آیات وحیانی دارد که در عرصه عمل و رفتار نیز بروز و ظهور یافته هست.
دیدگاه‌ها