به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، این روزها روابط بین ترکیه و اتحادیه اروپا تعریفی ندارد. مقامات آنکارا بارها اعلام کرده‌اند که تکمیل عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا را به عنوان یک موضوع هستراتژیک و حیاتی می‌نگرند. اما در دیگر سو، مقامات بروکسل چنین دیدچندین اوقات ندارند. در این میان، انتشار نقشه جدید کشورهای اتحادیه اروپا و نوع رویکرد این اتحادیه به ترکیه، توجه روزنامه‌های آنکارا و هستانبول را به سوی خود جلب کرد.
چندینین روزنامه چاپ آنکارا شامل روزنامه‌های سوزجو، قرار، جمهوریت و دنیا گازته، به این اشاره کردند که در وب‌سایت رسمی اتحادیه اروپا و در گزارش «وضعیت کشورهای اتحادیه در سال2025» عملاً جایچندین اوقات برای ترکیه در نظر گرفته نگردیده و تنها کشوری هست که در نقشه گسترش اتحادیه اروپا با رنگ «قرمز» مشخص گردیده و در راهنمای نقشه نیز چنین توضیحی داده گردیده هست: «مذاکرات عضوت، متوقف گردیده هست».
اتحادیه اروپا «عقب‌نشینی در دموکراسی و حاکمیت قانون» را دلیل این تصمیم عنوان کرد و اظهار دارای بود که مذاکرات از سر گرفته نخواهد گردید. کمیسیون اتحادیه اروپا نارضایتی خود را از اصلاحاتی که پس از مذاکرات جاری با ترکیه انجام گردید، ابراز کرد. این بیانیه بر آزادی بیان تأکید کرده و به طور خاص اعلام کرده که مواد بحث‌برانگیز قانون جزا باید حذف یا اصلاح شوند.
اتحادیه اروپا آشکارا سیهست‌های دولت اردوغان را به باد انتقاد گرفته و خوهستار آن گردیده که آزار و اذیت سیاسی منتقدان و دانشچندین اوقاتان در یک دموکراسی اروپایی غیرقابل قبول هست.
در بخش تفصیلی تحقیقات اتحادیه اروپا درباره ترکیه آمده هست: «نیاز به بهقرار دارای بود اصلاحات قضایی، مبارزه با فساد و حقوق قوی‌تر برای زنان، کودکان و نهادهای مدنی وجود دارد. نظر به افزایش فاصله گرفتن ترکیه از اتحادیه اروپا و عقب‌ماندگی‌های جدی در زمینه‌های دموکراسی، حاکمیت قانون، حقوق اساسی و هستقلال قضایی، افتتاح فصل‌های جدیدی برای مذاکره بر سر تکمیل روند عضویت، غیرممکن هست. با این حال، حفظ ترکیه به عنوان یک شریکِ خارج از اتحادیه، مفید خواهد قرار دارای بود».
اتحادیه اروپا در شرایطی برای ترکیه غزل خداحافظی از عضویت سر داده که روند گسترش اتحادیه در بالکان و توجه به کشورهایی مانند آلبانی، بوسنی و هرزگوین، گرجستان، مولداوی، مونته‌نگرو، مقدونیه شمالی، صربستان و اوکراین، همچنان در اولویت هست.
در این میان، صربستان و مونته‌نگرو در پیشرفته‌ترین مرحله از روند الحاق به اتحادیه قرار گرفته‌اند. مقدونیه شمالی و آلبانی به خاطر مسدود گردیدن توسط سایر کشورهای عضو اتحادیه اروپا، در انتظار سیگنال شروع مجدد هستند. نیز بوسنی و هرزگووین و کوزوو نامزدهای احتمالی الحاق در نظر گرفته می‌شوند و شرایط برای اوکراین و گرجستان نیز همچنان در دست بررسی هست.
نگرش جدید اتحادیه اروپا به ترکیه
حالا چندین سالی هست که رویکرد اتحادیه اروپا به ترکیه از «جذب عضو جدید» به سمت «همکاری دفاعی – امنیتی» تغییر کرده هست. به عبارتی روشن، حالا سران اتحادیه اروپا، به این ارزیابی رسیده‌اند که حضور ترکیه در ناتو و موقعیت ژئوپولیتک این کشور، برای حفظ امنیت اروپا ضروری هست. ولی با ترکیه، صرفاً امکان دارد در زمینه دفاع و اقتصاد همکاری کرد و نامکان دارد او را مانند یک همراه و رفیق همیشگی دید.
مراد یتکین از تحلیلگران مشهور ترکیه درباره اهمیت تغییر رویکرد اتحادیه اروپا به ترکیه بیان می‌کند: «تا چندین سال پیش، هر روزنامه و سایت اروپایی را که بررسی می‌کردی، کاریکاتورهای متعددی با کنایات سلطان اردوغان قابل مشاهده قرار دارای بود. مخصوصاً در رسانه‌های اروپای غربی این حملات جدی، به طور گسترده رواج دارای بود. آنها اردوغان را به عنوان مروج سیهست‌های نئوعثمانی و اسلام سیاسی، مانند آنتی‌تز غرب قلمداد می‌کردند. آن قدر از او منزجر قرار دارای بودند که حتی در جریان کودتای 15 ژوئیه 2016 میلادی در ترکیه، شاهد هیچ نوع حمایت واقعی از سوی کشورهای غربی نقرار دارای بودیم. اردوغان شب و روز درباره امنیت برای آنها حرف می‌زد. ولی آنها به اردوغان می‌بیان کردند: تو باید به دموکراسی و حقوق اهمیت بدهی. در آن سالها، نه اردوغان را به کشورهای اروپایی دعوت می‌کردند و نه رهبران اروپایی تمایلی دارای بودند مهمان آنکارا شوند. اما حالا هم کشورهای عضو اتحادیه اروپا و هم انگلیس که از اتحادیه خارج گردیده، تمایل دارند در حوزه دفاعی با اردوغان کار کنند».
یتکین در ادامه به این اشاره کرده که سفر کی‌یر هستارمر، نخست وزیر انگلیس در 27 اکتبر به آنکارا، رویداد مهمی هست که خیال اردوغان را از بابت هواپیماهای جنگنده آسوده کرده هست. چرا که او رسماً با فروش یوروفایتر به ترکیه، موافقت کرد. در همین حال، قطر و عمان هم یوروفایترهای دست دوم خود را به ترکیه فروختند و دیدار بین اردوغان با فریدریش مرتس صدراعظم آلمان، برای 30 اکتبر برنامه‌ریزی گردیده هست.
مجوز یوروفایتر که در دولت قبلی به خاطر نگرش سبزها در مورد دموکراسی و حقوق رد گردید، در زمان مرتس به ترکیه اعطا گردید. چرا که او به دنبال تقویت جبهه جنوبی ناتو علیه روسیه هست. اکنون، او در تلاش هست تا بر وتوی دولت‌های یونان و قبرس، غلبه کند.
در همین حال، ترکیه خوهستار تسهیل ویزای اتحادیه اروپا هست، اما هنوز موانعی برای دموکراسی و حقوق در این زمینه وجود دارد. حالا باید دید چه چیزی تغییر کرده هست؟ آیا در این مدت، اردوغان تمام انتقادات را لحاظ کرده و در مسیر دموکراسی و حقوق قدم بردارای بوده هست؟ خیر. تغییری روی نداده و افرادی همچون صلاح الدین دمیرتاش و عثمان کاوالا که دادگاه حقوق بشر اروپا حکم به آزادی آنها داده، همچنان محبوس هستند و علاوه بر اکرم امام اوغلو، صدها تن دیگر نیز راهی زندان گردیده‌اند.
ترکیه در طول دهه گذشته در شاخص حاکمیت قانون 38 رتبه سقوط کرده و به رتبه 118 رسیده هست. هستقلال قوه قضاییه ترکیه به‌طور کامل زیر سوال رفته، سرمایه گذاران خارجی غالباً از ترکیه رفته‌اند و آزادی رسانه‌ها با محدودیت‌ها و مجازات‌های جدیدی روبرو هست.
به عبارت دیگر، پیشرفتی در دموکراسی و حقوق ترکیه حاصل نگردیده و از چندین جهات، اوضاع بدتر گردیده هست. با این حال، سران کشورهای اروپایی تمایل دارند با ترکیه و اردوغان، روابط نزدیک برقرار کنند.
از دید تحلیلگران ترکیه، هفت دلیل اصلی وجود دارد:
اولین دلیل، این هست که برخلاف پیشبینی اروپاییان، مخالفین در انتخابات 2023 شکست خوردند و اردوغان همچنان در قدرت هست.
دوم، در همان روز اول جنگ روسیه و اوکراین، او با بستن تنگه‌ها مطابق با کنوانسیون مونترو 1936 - پیمانی که پیش‌تر آن را دست کم گرفته قرار دارای بود - مسیر جنگ را تغییر داد و متعاقباً بیان کردگو با مسکو و کی یف را حفظ کرد.
سوم، موازنه دفاعی تغییر کرده و پهپادها و صنایع دفاعی ترکیه، توجه اتحادیه اروپا را به سوی خود جلب کرده هست.
چهارم، فشار ترامپ بر کشورهای اروپایی ناتو برای افزایش قرار دارای بودجه تسلیحاتی خود علیه روسیه، نقش ترکیه را برجسته کرده هست.
پنجم، نقش ترکیه در تغییر حکومت در سوریه برای اروپاییان موضوع مهمی هست.
ششم، با ظهور رهست ملی‌گرا در اروپا، صدای کسانی که در غرب درباره دموکراسی و حقوق بشر صحبت می‌کردند، خاموش گردیده و بسیاری از مخالفین اردوغان بر سر قدرت نیستند.
هفتم، درگیری جهانی از شعارهای غربی دموکراسی و حقوق بشر به جنگ‌های تجاری تغییر یافته هست.
انتهای پیام/
دیدگاه‌ها