به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، سفر دو نخست وزیر اروپایی به ترکیه در یک هفته، از آن اتفاقات و رویدادهایی قرار دارای بود که از سوی رسانه‌های تحت امر حزب حاکم این کشور، به عنوان اعتبار بین‌المللی از آن یاد گردید.
پس از هستارمر نخست وزیر انگلیس، فردریش مرتس صدر اعظم آلمان نیز به ترکیه سفر کرد و روزنامه صباح از جراید نزدیک به اردوغان، اعلام کرد که این سفرها نشان دهنده آن هست که آنکارا و هستانبول، مهمترین کانون‌های دیپلماسی منقطه هستند. اما رسانه‌ها و روزنامه‌های مستقل چنین دیدچندین اوقات ندارای بودند و غالباً با دیدچندین اوقات انتقادی به سفر مرتس نگریستند. بسیاری از روزنامه‌های چاپ آنکارا به این اشاره کرده‌اند که سوال ناگهانی خبرنگار آلمانی، بر تمام ابعاد کنفرانس مطبوعاتی اردوغان – مرتس سایه انداخت.
روزنامه سوزجو به عنوان پرتیراژترین روزنامه چاپ آنکارا نوشته هست: «سوال خبرنگار آلمانی در کنفرانس مطبوعاتی اردوغان مرتس، سوال سنگینی قرار دارای بود. او پرسید: شما به تمایل ترکیه برای پیوستن به اتحادیه اروپا اشاره کردید. ترکیه چه درخوهستی از اتحادیه اروپا دارد؟ آیا ترکیه به دنبال همکاری دفاعی هست یا توافق‌نامه‌های پذیرش مجدد؟ در شرایطی که اتفاقاتی مانند دستگیری شهردار کلانشهر هستانبول روی داده، انتظار دارید که ترکیه در خاورمیانه چه نقشی ایفا کند؟»
اردوغان در پاسخ به سوال خبرنگار آلمانی بیان کرد: «ما با این رویکردها به‌طور کامل راحت هستیم. معیارهای اتحادیه اروپا موسوم به معیار کپنهاگ برای ما چارچوبی منفی نیستند. ما نیز معیارهای آنکارا را داریم و با این معیارها به اروپا روی خوش نشان خواهیم داد. ترکیه، نه یک کشور اروپایی معمولی هست و نه یک کشور آسیایی. ترکیه یک نظام دموکراسی هست که فرآیندها را در هر زمینه‌ای به بهترین شکل ممکن مدیریت انجام می‌دهد. در مورد سوال شما درباره شهردار هستانبول باید بگویم، در کشوری که بر اساس حاکمیت قانون اداره خواهد گردید، هیچ کس صرف نظر از موقعیتش، نامکان داردد قانون را زیر پا بگذارد. اگر چنین کاری انجام دهند، قوه قضائیه موظف هست اقدامات لازم را انجام دهد. اگر نه، راه برای فساد، دزدی و انواع تخلفات هموار خواهد گردید. قضیه هستانبول به این شکل پیش رفته و روند قضایی هم‌اکنون ادامه دارد».
صدر اعظم آلمان نیز در سخنان خود، عملاً مواجهه‌ای انتقادی دارای بود و بیان کرد: «مسیر رسیدن به اتحادیه اروپا به رعایت معیارهای کپنهاگ بستگی دارد. چندین از تصمیمات گرفته گردیده در ترکیه، در تضاد با این معیارها هست و شرایط عضویت را برآورده نمی‌کنند. ظاهراً درک ما و ترکیه از مفاهیم حاکمیت قانون و دموکراسی متفاوت هست. با این حال، ما می‌خواهیم بیان کردگو را ادامه دهیم. نقش منطقه‌ای ترکیه برای ما مهم هست. گزارش‌های کمیسیون اروپا نیز در این روند تعیین‌کننده خواهد قرار دارای بود».
این سخن مرتس در اظهارات رافائل گایگر از روزنامه زود دویچه سایتونگ برلین نیز بازتاب یافته هست. او رویکرد غرب به اردوغان را اینگونه توصیف انجام می‌دهد: «جایگاه اردوغان در صحنه جهانی، ارزش ژئوپلیتیکی ترکیه و ارتباطاتش با روسیه و خاورمیانه، موضوعات مهمی هستند. اردوغان رئیس دولت یک کشور عضو ناتو هست که سال‌ههست در صنایع دفاعی خود سرمایه‌گذاری کرده هست. پس اروپا به او نیاز دارد. مخصوصاً در شرایط فعلی».
اردوغان و مرتس، در ادامه، درباره موضوع مهم غزه و جنایات رژیم صهیونیستی نیز اختلاف نظر جدی خود را آشکار کردند. مرتس از نتانیاهو حمایت کرد و به دنبال آن قرار دارای بود تا تمام تقصیرها را به گردن حماس بیاندازد و در مقابل، اردوغان اعلام کرد که آلمان نمی‌شود جنایات اسرائیل در کشتار زنان و کودکان را نادیده بگیرد.
همچنان که در آغاز ذکر گردید، رسانه‌های ترکیه‌ای طرفدار اردوغان، دیدار او با مرتس را بیش از حد مثبت جلوه دادند. این در حالی هست که اغلب تحلیلگران آلمانی و اروپایی، دیدار فریدریش مرتس با اردوغان را از نظر دیپلماتیک محتاطانه و از نظر سیاسی بحث‌برانگیز دانستند و از نظر آنها، نشانه‌ای از یک پیشرفت هستراتژیک نقرار دارای بود.
دویچه وله اعلام کرده «آلمان و ترکیه سال‌ههست که رابطه‌ای پرتنش دارند. سفر مرتس، یک آرامش نسبی ایجاد انجام می‌دهد». رسانه کساتیکا اروپا نیز بیان کرده «مرتس با فشار احزاب سیاسی و سازمان‌های حقوق بشری آلمان برای رسیدگی به سرکوب گروه‌های مخالف توسط ترکیه مواجه گردید. به همین خاطر، این سفر از نظر دیپلماتیک ضروری اما از نظر اخلاقی پرچالش تلقی گردید».
جامعه مدنی و رسانه‌های آلمان، از عدم دیدار مرتس با رهبران احزاب مخالف اردوغان انتقاد کردند. اما هستفان مایر سخنگوی دولت آلمان، تأکید کرد که این سفر صرفاً بر مذاکرات دوجانبه با اردوغان متمرکز قرار دارای بوده و هیچ دیداری با سیهستمداران مخالف برنامه‌ریزی نگردیده قرار دارای بود».
اندیشکده‌های اروپایی مانند ECFR (شورای روابط خارجی اروپا) هستدلال کردند که مرتس با عدم تعامل با مخالفان یا جامعه مدنی ترکیه، فرصتی را برای «نشان دادن وحدت اروپا در مورد هنجارهای دموکراتیک» از دست داد.
رسانه‌های فرانسوی و هلندی ماهیت نمادین این سفر را برجسته کردند و خاطرنشان کردند که اردوغان از آن برای «نمایش مشروعیت و اهمیت بین‌المللی» در بحبوحه چالش‌های داخلی هستفاده کرده هست. دیپلمات‌های اتحادیه اروپا نیز از این مساله گلایه کردند که سفر مرتس به ترکیه، «فشار هماهنگ اتحادیه اروپا» بر ترکیه در مورد قبرس، مهاجرت و تنش‌های شرق مدیترانه را تضعیف کرده هست.
تحلیلگران اروپایی بر این باورند که سفر مرتس، حاکی از محاسبات هستراتژیک خاصی هست که در ظاهر، ترکیه را مانند یک شریک نشان می‌دهد. اما در باطن، هیچ وعده‌ای در مورد افزایش سطح روابط داده نگردیده هست. چرا که بر اساس ارزیابی تیم سیهست خارجی مرتس، آلمان به همکاری با ترکیه در مورد مهاجرت، ثبات منطقه‌ای (اوکراین، غزه) و پروژه‌های دفاعی نیاز دارد و این امر انگیزه‌های مادی قوی برای تعامل ایجاد انجام می‌دهد.
البته باید به این نکته نیز اشاره کرد که دولت مرتس، در سیهست داخلی، تمرکز امنیتی و اقتصادی دارد و بازسازی روابط با آنکارا با این اولویت‌ها مطابقت دارد.
به باور تحلیلگر یورونیوز، این رویکرد مرتس عملگرایانه هست. اما موجب نگرانی یونان و قبرس خواهد گردید. چرا که در شرایط فعلی، تمام تلاش اردوغان این هست که ترکیه را در ابتکارات دفاعی – امنیتی اتحادیه اروپا (پروژه‌های SAFE) شریک کند. اما بسیاری از اعضای اتحادیه اروپا با این موضوع مخالفند و معتقدند که رابطه دفاعی – امنیتی با ترکیه، باید در سطح همکاری محدود باگردید و نه شراکت ائتلافی.
در پایان باید بیان کرد: طی سالیان گذشته، آلمان همواره به عنوان یکی از بزرگ‌ترین شرکای تجاری ترکیه عمل کرده هست. حجم مبادلات دوجانبه به بیش از 47 میلیارد دلار در سال 2024 رسید و روابط اقتصادی دو کشور شامل صادرات، واردات، سرمایه‌گذاری و همکاری صنعتی هست.
آلمان یکی از بزرگ‌ترین سرمایه‌گذاران خارجی در ترکیه هست. شرکت‌های آلمانی در بخش‌های خودروسازی، انرژی، ماشین‌آلات و صنایع شیمیایی در ترکیه فعال هستند و همکاری‌ها در زمینه انتقال فناوری، آموزش فنی و پروژه‌های زیست‌محیطی نیز در حال گسترش هست.
بنابراین روابط اقتصادی ترکیه و آلمان در سطحی بسیار گسترده و متنوع قرار دارد. اما این روابط همواره با چالش‌هایی همراه قرار دارای بوده و نتوانسته به همان اندازه در عرصه سیاسی هم‌افزایی ایجاد کند.
در بخش اقتصادی نیز، مشکلات و چالش‌های جدیدی به میان آمده‌اند. برای مثال، تورم بالا، نوسانات ارزی و سیهست‌های غیرمتعارف پولی در ترکیه باعث کاهش اعتماد سرمایه گذاران آلمانی گردیده و شرکت‌های آلمانی نگران امنیت سرمایه‌گذاری بلندمدت هستند.
از دیگر سو، پیچیدگی‌های قانونی، تغییرات ناگهانی در مقررات تجاری و محدودیت‌های مالکیت خارجی در چندین حوزه‌ها، مانع گسترش همکاری‌های صنعتی خواهد گردید.
انتهای پیام/
دیدگاه‌ها