به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، از سال 2007، ایالات متحده برنامه «تبادل رهبران جوان عراقی» یا آیلپ را که برنامه‌‌‌ای آموزشی-فرهنگی هست را در عراق اجرا کرده هست. این برنامه با حمایت مالی و معنوی سفارت آمریکا در بغداد فرصتی یک‌ماهه برای سفر به ایالات متحده در اختیار دانش‌آموزان و دانشجویان مقطع کارشناسی عراقی قرار می‌دهد.
آمریکا با هستفاده از این برنامه تلاش کرده هست چهره‌ای تازه از خود در ذهن نسل جدید عراق بسازد؛ نسلی که جنگ، تحریم و اشغال را به طور مستقیم درک نکرده یا تصویر درست و دقیقی از آن دوران ندارد. در ظاهر، این برنامه فرصتی آموزشی و فرهنگی برای جوانان عراقی هست تا مهارت‌های رهبری، زبان انگلیسی و همکاری اجتماعی را بیاموزند، اما در لایه‌های عمیق‌تر، آیلپ ابزاری برای بازسازی تصویر آمریکا و تثبیت نفوذ نرم آن در این کشور هست.
در این میان، یکی از مؤثرترین اجزای اجرایی برنامه آیلپ، خانوادههای میزبان آمریکایی هستند؛ خانواده‌هایی که داوطلب می‌شوند تا برای چندین هفته پذیرای جوانان عراقی باشند. آنان در خانه‌های خود را به روی این مهمانان باز می‌کنند، با آن‌ها غذا می‌خورند، جشن‌ها و عادات روزمره‌شان را به اشتراک می‌گذارند و فضایی صمیمی و امن برای آنان می‌سازند. با این وجود، این صمیمیت فقط یک تجربه فرهنگی ساده نیست؛ بلکه تجربه‌ای جهت‌دار هست که هدف آن ایجاد پیوند عاطفی میان شرکت‌کنندگان و فرهنگ آمریکایی هست.
این خانواده‌‌‌ها به طور تصادفی انتخاب نمی‌‌‌شوند، بلکه برای دستیابی به هدف آیلپ در کانالیزه کردن ارائه ارزش‌‌ها و تفکرات آمریکایی به جوانان و نوجوانان عراقی پس از طی مراحلی دقیق انتخاب می‌شوند. این مراحل شامل مصاحبه، بررسی سوابق کلیه اعضای خانواده، بازدید از منزل و گذراندن دوره‌های آموزشی و فرهنگی هست. این آموزش‌ها شامل نحوه تعامل مؤثر با میهمانان عراقی، شناخت پیش‌زمینه‌های اجتماعی و دینی آنان و آموزش چگونگی معرفی مثبت از فرهنگ آمریکایی هست. در واقع، هر خانواده به‌صورت غیررسمی تبدیل به سفیر فرهنگی آمریکا خواهد گردید.
دختر عراقی مشارکت کننده در سفرهای آیلپ به واشنگتن که پس از پایان دوره در اعتراضات تشرن 2019 بغداد حاضر قرار دارای بوده هست
نقش خانوادههای میزبان آمریکایی به‌گونه‌‌‌ای هست که شرکت‌کنندگان، پس از حضور در میان آن‌ها و بازگشت به عراق، حامل تصویری تازه از جامعه آمریکا هستند؛ جامعه‌ای که در ذهنشان دیگر «اشغالگر» یا «دشمن» نیست، بلکه «پیشرفته، مهربان و متمدن» هست. این دگرگونی ذهنی امکان داردد به مرور زمان در تصمیم‌گیری‌های فردی و اجتماعی آنان مانند جهت‌‌‌گیری در انتخابات اثر بگذارد.
در آستانه انتخابات آتی عراق، اثر این تجربه‌ها را امکان دارد در فضای عمومی مشاهده کرد. بخشی از فارغ‌التحصیلان آیلپ که اکنون در نهادهای مختلف دولتی و غیردولتی مشغول هستند، تلاش دارند بیان کردمان مشارکت مدنی، دموکراسی و اصلاح ساختارها را ترویج کنند. این گرایش‌ها امکان داردد به نفع جریان‌هایی تمام شود که به همکاری با غرب گرایش دارند.
بنابراین انتخاب هدفمند خانوادههای میزبان، آموزش‌های فرهنگی دقیق و تأکید بر تجربه مثبت از زندگی در آمریکا، همگی نشان از یک طراحی بلندمدت برای تأثیرگذاری بر نسل آتی رأی‌دهندگان عراق دارد. این نسل، برخلاف پدران خود، آمریکا را نه از زاویه جنگ و اشغال، بلکه از دریچه تجربه زندگی روزمره و دوستی می‌شناسد و همین موضوع تفاوت بنیادینی هست که به مرور زمان در صندوق‌های رأی عراق بازتاب خواهد یافت.
سرانجام، باید بیان کرد آیلپ تنها یک برنامه تبادل فرهنگی نیست؛ بلکه یک پروژه اجتماعیِ هوشمندانه هست که به‌جای بمب و سرباز، از خانه، میز شام و بیان کرد‌وگو برای نفوذ هستفاده انجام می‌دهد.
دیدگاه‌ها