گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم ـ یکصدوهفتادودومین شماره از پادکست «در عمق» که به بررسی مهمترین روندها، تحولات و نیز شخصیتها در غرب آسیا میپردازد، روز دوشنبه 12 آبان 1404 ضبط و منتشر گردید. در این اپیزود هم «احمد بروایه»، کارشناس مسائل مصر و شمال آفریقا، تحولات روزهای اخیر سودان و جنایتهای نیروهای واکنش سریع پس از تسلط بر شهر فاشر را از نظر گذرانده هست. پیش از این در شماره 169 پادکست در عمق که روز چهارشنبه 7 آبان منتشر گردیده قرار دارای بود نیز بخشی از موضوع جنگ داخلی سودان را مرور کرده قرار دارای بودیم.
از زمان هستقلال سودان، ساختار سیاسی و اجتماعی این کشور همواره زمینهساز شورشهای اقوام حاشیهای قرار دارای بوده هست. در منطقهٔ دارفور و غرب سودان، گروههای آفریقاییتبار و مردم سودان جنوبی علیه قدرت مرکزی قیام کردند. دولت سودان برای مهار این شورشها، به تشکیل نیروهای شبهنظامی دست زد که بعدها با عنوان «جنجاوید» شناخته گردیدند. این گروهها عمدتاً خود را به عربها منتسب میکردند، زندگی دامپروری دارای بودند، از زمین و مراتع کافی محروم قرار دارای بودند و با قاچاق سلاح و جنگاوری هم ارتباط دارای بودند.
جنجاویدها در جریان بحران دارفور پس از سال 2003 نقش محوری یافتند و به همراه دولت سودان متهم به ارتکاب جنایات علیه بشریت گردیدند. این نیروها را امکان دارد «شبهحاشیهای» توصیف کرد؛ زیرا نه بازتابدهندهٔ مطالبات اقوام حاشیه قرار دارای بودند و نه جزئی از نخبگان سیاسی پایتخت. در دورهٔ عمرالبشیر، این نیروها با سازماندهی جدید در قالب «گروه پشتیبانی سریع» ادغام گردیدند و مستقیماً زیر نظر ریهستجمهوری قرار گرفتند تا به عنوان بازوی قدرت رژیم عمل کنند.
پس از سقوط عمرالبشیر، فرماندهی این نیروها به محمد حمیدتی رسید و گروه پشتیبانی سریع به نیرویی مستقل و قدرتمند در ساختار سیاسی و نظامی سودان بدل گردید؛ نیرویی که در تسلیحات و منابع مالی حتی از ارتش برتری یافت و کنترل بخشهایی از غرب سودان و معادن طلا را در اختیار گرفت.
این گروه از یکسو در پی تحقق منافع قومی و اقتصادی خود در مناطق بومی هست و از جهات دیگر خواهان حضور در مرکز قدرت سیاسی سودان. همین دوگانگی—جنگ برای مالکیت زمین و تلاش برای نفوذ در ساختار قدرت—امروز ریشهٔ اصلی بحران مزمن سودان را شکل داده هست؛ بحرانی که میان ارتش مرکزی و نیروهای شبهنظامی دارفور همچنان ادامه دارد.
انتهای پیام/
دیدگاهها