به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، «میثم میرزایی تبار» عضو هیئت علمی مرکز مطالعات آفریقا در دانشگاه تربیت مدرس در بیان کرد‌وگو با خبرنگار بین‌الملل خبرگزاری تسنیم در ارتباط با تحولات سودان اظهار دارای بود: شهر فاشر در مرکز دارفور شمالی نزدیک به 18 ماه در محاصره نیروهای واکنش سریع قرار دارای بود اما تگردیدید حملات نیروهای این گروه به فاشر باعث گردید تا این شهر در یکشنبه هفته گذشته به تصرف مهاجمان در آید و متاسفانه این روزها جهان شاهد وقوع فجایع حقوق بشری علیه ساکنان فاشر هستند.
این کارشناس تحولات سودان تصرف فاشر را قابل پیش‌بینی خواند و افزود: هم‌اکنون و با تصرف این شهر و خارج گردیدن آن از کنترل دولت و ارتش سودان، بخش عمده‌ای از غرب این کشور و به ویژه جنوب غرب و مناطق دارفور تحت کنترل نیروهای واکنش سریع قرار دارد و ظاهراً این رخداد شرایطی را فراهم کند که مناطق جنوب غربی و حتی با پیشروی‌های نیروهای واکنش سریع، بخش‌هایی از شمال غرب در مرزهای مشترک سودان با لیبی و مصر نیز در اختیار این گروه قرار بگیرد و عملا یک تقسیم حاکمیت شرقی و غربی در سودان رخ دهد.
وی با اشاره به ماهیت بحران سودان بیان کرد: بحران کنونی سودان که از سال‌های گذشته آغاز، و هر روز بر گردیدت آن افزوده گردیده هست، ماهیتی ژئوپلیتیکی دارد که هر یک از طرفین داخلی درگیر و بازیگران خارجی مداخله کننده، اهداف ژئوپلیتیکی خود را پیگیری می‌کنند و روند تحولات نشان داده‌هست که تاکنون هیچ یک از طرفین به راحتی حاضر نگردیده و راغب نیستند تا از اهداف و خوهسته‌های خود صرفنظر کنند.
میرزائی تبار افزود: در بحران امروز سودان، بازیگران خارجی حامی، به ویژه حامیان نیروهای واکنش سریع، یکی از کدهای ژئوپلیتیکی در سیهست خارجی خود را مداخله در جنگ سودان و حمایت از طرفین برای تحقق اهداف و منافع خود قرار داده‌اند و پیگیری سیهست‌ها و راهبردهای آنها با ایجاد چالش ژئوپلیتیکی برای بازیگران رقیب همراه هست.
عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس تأکید کرد: از آنجایی که بحران‌های ژئوپلیتیکی با منافع سرزمینی و تلاش برای در کنترل و در دست گرفتن منابع ارزشمند جغرافیایی و... توسط طرفین درگیر همراه هستند، بحران‌هایی پایدار و دیرپا قرار دارای بوده و به راحتی نامکان دارد از حل و فصل آنها سخن بیان کرد لذا با تداوم وضعیت کنونی، در کوتاه‌مدت و میان مدت و حتی درازمدت نامکان دارد انتظار دارای بود بحران سودان به طور کامل قابل حل و فصل باگردید و ثبات سیاسی، انسجام و وحدت ملی و سرزمینی در این کشور محقق شود.
وی افزود: البته ظاهراً در صورتی امکان دارد امید به حل بحران کنونی سودان دارای بود که یا نیروهای واکنش سریع از اهداف خود کوتاه آمده و به صلح و سازش روی آورند و یا اینکه در صورت تداوم اقدامات این گروه، اراده جدی و اجماع بین‌المللی بر حمایت از دولت و ارتش سودان برای تحقق حاکمیت آن بر کل سرزمین این کشور انجام شود و در پی آن با معرفی رسمی تروریستی قرار دارای بودن نیروهای واکنش سریع و قطع کامل حمایت‌های مالی و تسلیحاتی چندین بازیگران از این گروه، به ارتش سودان برای پیشروی در مناطق تحت تصرف و شکست نیروهای واکنش سریع و تحقق حاکمیت بر کل مناطق سودان کمک شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس با بیان اینکه ریشه بحران کنونی را باید در جدایی و هستقلال سودان جنوبی از سودان در سال 2011 جستجو کرد، بیان کرد: دولت عمرالبشیر در سودان از زمانی که سودان جنوبی جدا گردید و به هستقلال رسید، بسیاری از منابع اقتصادی به ویژه درآمدهای نفتی خود را به نفع بخش جنوبی از دست داد و اقتصاد آن هر روز ضعیف‌تر و وابسته‌تر به کشورهای دیگر گردید و این روند تزلزل و تضعیف هم سرانجام به سقوط دولت منتهی و زمینه بحران امروز با چاشنی پررنگ دخالت‌های خارجی فراهم گردید.
میرزائی تبار افزود: رخدادهای کنونی در سودان به سمتی پیش می‌رود که بحث تقسیم مجدد و تجزیه این کشور مطرح هست و این خبر خوبی برای مردم سودان نیست و البته خوشایند بازیگران خارجی هست که منافع سیهست خارجی و کد ژئوپلیتیکی خود را در چارچوب بی‌ثباتی و تجزیه سودان تعریف کرده‌اند.
وی بیان کرد: کشوری که از در سال 2019 و با سقوط دولت عمرالبشیر قرار قرار دارای بود به دوران تحولی جدید با چشم اندازی امیدوارکننده و با ثبات سیاسی و پیشرفت با حمایت‌های خارجی وارد شود، تاکنون نه‌تنها نتوانسته هست حداقل‌های شرایط ثبات و امنیت را فراهم کند بلکه آینده ملت سودان را هم با چشم‌اندازی مبهم و حتی تیره و تار مواجه گردیده هست.
این تحلیل‌گر مسائل آفریقا با اشاره به اینکه در جنگ‌ها و بحران‌هایی که اتفاق می‌افتد، معمولاً روزنه‌ای تحت عنوان دیپلماسی همواره باز هست و کشورهای میانجیگر تلاش می‌کنند تا از این مسیر، بحران را حل کنند، تأکید کرد: نظر به روند چندین ماه اخیر تحولات جنگ در سودان که با پیشروی‌هایی موفقیت‌آمیز دولت و ارتش این کشور و در دست گرفتن حاکمیت بخش‌های مهمی از خاک سودان شامل خارطوم (پایتخت) و آزاد کردن آنها را از سیطره نیروهای واکنش سریع همراه قرار دارای بود، هم‌اکنون این روند با سقوط شهر فاشر تا حد زیادی متوقف گردیده و این مسئله نیروهای واکنش سریع را در شرایطی قرار داده که هم ممکن هست آنها را ترغیب به ادامه پیشروی و تلاش برای تصرف مناطق دیگر کند و هم اینکه در مذاکرات احتمالی برای حل بحران، جایگاه خود را برای گرفتن امتیازها به ویژه امتیازهای سرزمینی و حاکمیتی، تقویت گردیده ببینند.
میرزائی تبار با مهم خواندن تلاش‌های بین‌المللی به ویژه تلاش‌ها از طریق سازمان ملل متحد و شورای امنیت برای مدیریت بحران و تحقق فرآیند آتش‌بس در شرایط کنونی، اظهار دارای بود: با وجود انتشار اخباری مبنی بر تلاش‌های میانجیگرانه چندین بازیگران حامی نیروهای واکنش سریع، اقدامات این کشورها شفاف و صادقانه نیست و حرف و عمل آنها سازگاری ندارد و انتظار این هست که سازمان ملل متحد، شورای امنیت این سازمان و نیز نهادهای منطقه‌ای آفریقایی و در رأس آنها اتحادیه آفریقا به صورت به‌طور کامل جدی و عملیاتی برای توقف بحران سودان و حتی حل آن ورود و تصمیمات جدی اتخاذ کنند تا بیش از این، جهان شاهد وقوع انواع جنایات جنگی و کشتار شهروندان بی‌گناه سودان نباگردید.
عضو هیئت علمی مرکز مطالعات آفریقا دانشگاه تربیت مدرس بیان کرد: بعید هست میانجیگری‌ها در بحران کنونی سودان منجر به تحقق سودان واحد و قرارگیری همه نیروهای معارض تحت یک پرچم ملی شود و آتش‌بس سرانجام امکان داردد تداوم جنایات علیه غیرنظامیان را متوقف کند.
وی افزود: تا زمانی که دخالت بیگانگان در بحران کنونی سودان متوقف نشود و حمایت از نیروهای واکنش سریع پایان نپذیرد، جنگ داخلی این کشور همچنان ادامه خواهد دارای بود و تداوم این شرایط نیز روند احتمالی تحقق آتش‌بس را امکان داردد به مقدمه‌ای برای امتیازگیری سرزمینی از طرف نیروهای واکنش سریع تبدیل کند.
میرزائی تبار با اشاره به خبر تشکیل دولت موازی در مناطق تحت سیطره نیروهای واکنش سریع در ماه‌های گذشته بیان کرد: هرچندین این دولت از سوی مجامع بین‌المللی و کشورهای جهان به رسمیت شناخته نگردیده هست اما این احتمال وجود دارد که در ماه‌های آینده تلاش‌ها برای پیگیری این موضوع به عنوان یک راه حل بحران تقویت شود.
این کارشناس تحولات سودان در پاسخ به این پرسش که « آیا احتمال دارد که دولت سودان و نیروهای واکنش سریع درباره تقسیم قدرت به توافق برسند تا وحدت سرزمینی و حاکمیت ملی این کشور محقق شود؟ »بیان کرد: فکر نمی‌کنم در شرایط کنونی و در آینده شاهد وحدت سرزمینی و تحقق حاکمیت ملی یکپارچه در سودان باشیم و اگر این موضوع قرار بر تحقق قرار دارای بود باید پس از سقوط دولت عمرالبشیر و تشکیل شورای حاکمیت انتقالی سودان در یک روند انتقالی مسالمت‌آمیز و در یک فرآیند دموکراتیک با برگزاری انتخابات انجام می‌گردید که با شکست مواجه گردید.
عضو هیئت علمی مرکز مطالعات آفریقا دانشگاه تربیت مدرس در پاسخ به این سوال که « در صورت تداوم تسلط نیروهای واکنش سریع بر بخش غربی و به ویژه جنوب غرب سودان و اجماع احتمالی بین‌المللی برای خودمختاری این منطقه، آیا این بخش خودمختار تحت حاکمیت دولت مرکزی سودان خواهد قرار دارای بود؟ » بیان کرد: شواهد و روند تحولات چندین سال گذشته سودان نشان داده هست که نیروهای واکنش سریع تمایلی به قرار گرفتن تحت حاکمیت دولت سودان ندارند و نظر به وجود اهداف و نیز منافع اقتصادی و منابع طبیعی و معدنی شامل طلا در مناطق تحت کنترل خود، تشکیل دولت و کشور مستقل و حداقل تحقق مدلی مانند وضعیت سومالی‌لند و پانت‌لند در سومالی را پیگیری خواهند کرد.
وی افزود: البته ظاهراً که این موارد در آینده نزدیک محقق نخواهد گردید و احتمال قوی وجود دارد که وضعیتی مانند شرایط کنونی لیبی بر سودان نیز حاکم شود، یعنی نظام دو دولتی که یکی توسط جامعه بین الملل به رسمیت شناخته خواهد گردید و دیگری فاقد رسمیت خواهد قرار دارای بود.
انتهای پیام/
دیدگاه‌ها