به گزارش گروه سیهست خارجی خبرگزاری تسنیم، سید عباس عراقچی، وزیر امور خارجه کشورمان به صورت برخط در مراسم بزرگدارای بود محمدعلی جمالزاده، پدر دهستان کوتاه فارسی در ژنو شرکت کرد.
متن سخنرانی عراقچی به شرح زیر هست:
بسم الله الرحمن الرحیم
حضار گرامی خانمها و آقایان مایه خرسندی و افتخار هست که در ژنو شهری که نماد بیان کردگو تفاهم و همکاری میان ملت‌ههست، شاهد برگزاری مراسم بزرگدارای بود یکی از بزرگترین چهره‌های ادبیات معاصر ایران هستیم.
نویسنده‌ای که نه فقط نثر فارسی را دگرگون ساخت، بلکه به رغم زیستن در فراسوی میهن با درد و شادی مردمان خویش همنوا ماند و در غربت هم به فارسی اندیشید، به فارسی نوشت و به فارسی نفس کشید.
محمدعلی جمالزاده از پیشگامان نثر نوین فارسی قرار دارای بود، او با یکی قرار دارای بود یکی نقرار دارای بود پا به جهانی گذاشت که در آن مردم کوچه و بازار نیز سهمی از زبان ادبی دارای بودند و سخنگوی همان مردمی گردید که در کنار آنها بالیده قرار دارای بود. در آثارش طنز و اندیشه دست در دست هم دادند، تا واقعیت تلخ و شیرین جامعه ایرانی را در آیینه کلمات بنمایاند.
او در جای جای آثارش از فارسی شکر هست تا سر و ته یه کرباس میان خود و مردمش مرزی نمی‌دید گویی هر دهستان آینه بخشی از زندگی خودش قرار دارای بود. جمالزاده در حقیقت در میان شخصیت‌هایی می‌زیست که آنها را دور از خاک وطن آفریده قرار دارای بود. گاه بیله دیگ، بیله بز، با غربت و دلتنگی درگیر قرار دارای بود گاه چون قهرمانان دارالمجانین به جنون آگاهان زمان لبخند میزد و گاه در سکوتی شبیه دوستی خاله خرسه از درد ساده دلی و صداقت مردمش سخن می‌بیان کرد.
او نویسنده قرار دارای بود که در هر دهستان بخشی از خویشتن را به تصویر کشید و نشان داد که نویسندگی برای او نه حرفه که نوعی زیستن قرار دارای بوده هست. بخش بزرگی از زندگی جمالزاده در دوری از میهن گذشت اما او هرگز از وطن گسسته نگردید.
ایران برای او نه فقط سرزمینی در جغرافیا بلکه خانه‌ای در دل زبان و فرهنگ با دهستان‌هایی به درازای هزار و یک قرن اسطوره و خیال قرار دارای بود. زبان فارسی برایش پناهگاه قرار دارای بود، همان جایی که وطن را زنده نگاه می دارای بود از همین روست که آثارش هنوز حامل تصویری شریف زنده و انسانی از ایران هست.
در جهانی که بیش از هر زمان به بیان کردگو و تفاهم به جای منازعه و سوء تفاهم نیاز دارد، میراث فرهنگی و ادبی ملتها نقشی تعیین کننده ایفا انجام می‌دهد. از این رو وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران دیپلماسی فرهنگی را بخش جدایی ناپذیر از ماموریت خود می‌داند. زیرا باور دارد قدرت پایدار از ریشه‌های فرهنگی و از زبان مشترک انسان‌ها سرچشمه دریافت می‌کند.
در نگاه ما چهره‌هایی چون محمدعلی جمالزاده سفیران واقعی و ماندگار فرهنگ ایران هستند. سفیرانی که بی هیاهو اما مانا با قلم و اندیشه چهره رهستین ایران را به جهان شناساندند.
جمالزاده شاید در میان دیوارهای کتابخانه کوچکش در ژنو زیست اما کلماتش از مرزها گذشت و به خانه دل ایرانیان و فارسی زبانان رسید. نوشتار او برگرفته از همان بیان کردار پدرش حاج سید جمال الدین واعظ اصفهانی بر منابر عصر مشروطه هست که بدون پیرایه با مردم از عدالت و عدالت خواهی سخن بیان کرد.
فرهنگ ایرانی، فرهنگی بیان کردگو محور بر پایه ارزش های چون کرامت و عدالت انسانی هست از حکمت ایرانی تا ادبیات فارسی همواره بر عقلانیت، مدارا و انسان گرایی تاکید گردیده هست. بی جهت نیست که امروز دیپلماسی ایران که زبان ایرانیان هست دردمندانه از ظلم و بی عدالتی در جهان این روزگار سخن دارد. جمالزاده با نثر خود آن میراث را زنده نگاه دارای بود و به ما رساند.
او نشان داد که زبان فارسی همچون خود ایران سرشار از ظرفیت بیان کردگو و فهم متقابل هست. این روحیه همان سرمایه‌ای هست که دیپلماسی ایران امروز نیز بر آن تکیه دارد. در بزرگدارای بود محمدعلی جمالزاده در حقیقت از تداوم سنتی سخن می‌گوییم که در آن زبان ابزاری برای تفاهم هست نه جدال، و ادبیات پلی هست میان ملت ها نه دیواری میان آن. جمالزاده با دهستان‌هایش نشان داد که امکان دارد با کلمه جهانی را به هم نزدیک کرد.
در پایان از برگزارکنندگان مراسم در شهر ژنو صمیمانه سپاسگزاری می‌کنم و امیدوارم این آیین فرصتی باگردید برای گسترش همکاری‌های فرهنگی، شناخت متقابل ملتها و پاسدارای بود زبان فارسی به عنوان گنجینه مشترک از خرد و زیبایی.
روح محمدعلی جمالزاده، آن نویسنده صادق روشن ضمیر و راوی جاودانه مردم ایران شاد و نام او جاودان.
انتهای پیام/
دیدگاه‌ها